ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: 25η Μαρτίου: Τότε Ιερά Συμμαχία, τώρα Ευρωπαϊκή Ένωση

Τότε Ιερά Συμμαχία, τώρα Ευρωπαϊκή Ένωση

Τότε Μέτερνιχ, τώρα Μέρκελ

Τότε κοτζαμπάσηδες, τώρα εφοπλιστές, βιομήχανοι και τραπεζίτες

Πέρασαν 196 χρόνια από την έναρξη της μεγάλης επανάστασης του σκλαβωμένου λαού μας, από τον ξεσηκωμό των επί 400 χρόνια ραγιάδων απέναντι στους ισχυρούς της γης, το σουλτάνο και την αντιδραστική Ιερά Συμμαχία της ευρωπαϊκής απολυταρχίας, πρόγονο της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολλές φορές ο λαός μας λέει: αν το 1821 υπήρχαν τα δελτία ειδήσεων δεν θα είχε γίνει η επανάσταση!! Αλλά η επανάσταση που τώρα δοξάζουμε σε παρελάσεις και λόγους της πεντάρας από τους αστούς πολιτικούς και τους κάθε λογής επίσημους έγινε ακριβώς γιατί ο λαός δεν άκουσε του «προγόνους τους» επίσημους και πολιτικούς, ανώτερο κλήρο και κοτζαμπάσηδες.. Έγινε όχι μαζί τους, αλλά εναντίον τους. Όπως και τώρα έτσι και τότε όλοι αυτοί καλούσαν στην υποταγή.

«Που πάμε να τα βάλουμε με μια αυτοκρατορία, θα έχουμε συνέπειες, θα καταστραφούμε, είναι άκαιρη η επανάσταση»… Γιατί πάντα πίσω από την συναλλαγή και την υποταγή στην κάθε αυτοκρατορία δεν κρύβονται παρά τα ταξικά συμφέροντα αυτών που κερδίζουν γη, χρήμα και εξουσία πάνω στην εκμετάλλευση και την καταπίεση των λαών. Όμως και τότε βρέθηκαν οι «κλέφτες» και «οι αρματολοί» να σηκώσουν το λάβαρο της κοινωνικής απελευθέρωσης...

Λάβαρο, που πέρασε στους κατατρεγμένους της εθνικής αντίστασης που έδωσαν την ζωή τους στις πόλεις και τα βουνά πολεμώντας την άλλη αυτοκρατορία, τον φασιστικό Άξονα. Και έφτασε μέχρι «τα παιδιά που τα έλεγαν αλήτες» του Πολυτεχνείου που βρήκαν απέναντί τους την χούντα και τους προστάτες της , την τελευταία «αυτοκρατορία», των ΗΠΑ.

Σήμερα τα επιχειρήματα μπορεί να είναι πιο εκλεπτυσμένα αλλά παραμένουν τραγικά ίδια. Πιο ίδιες ακόμα είναι οι δυνάμεις μέσα στην ίδια μας την χώρα που στηρίζουν και στηρίζονται με λύσσα στην επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τον λαό. Τραπεζίτες και βιομήχανοι, «επενδυτές» και τοκογλύφοι, πουλημένοι και ελεγχόμενοι από το χρήμα αστοί πολιτικοί, σε ένα κυριολεκτικά «μαύρο μέτωπο» με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Αυτή είναι η «ιερά συμμαχία» του σήμερα. Το ίδιο στυγνή και δολοφονική όπως όλες. Ιερά Συμμαχία που καταστρέφει την κοινωνική πλειοψηφία στις χώρες της, που υψώνει τείχη και φράχτες απέναντι σε όσους πρόσφυγες δεν θαλασσοπνίχτηκαν κυνηγημένοι από τους πολέμους που οι ίδιο αυτοί ιμπεριαλιστές σχεδιάζουν κι εκτελούν, που στηρίζει φασιστικά καθεστώτα και επιχειρεί να αναθεωρήσει την ιστορία και να θάψει την πραγματικότητα επιχειρώντας να εξισώσει κομμουνισμό και φασισμό, που προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως αντίδοτο στην ακροδεξιά αποτελεί ο σκληρός κι απάνθρωπος νεοφιλελευθερισμός, κι όχι ένα νέο απελευθερωτικό πρόταγμα που να βασίζεται στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στην ατομική και συλλογική χειραφέτηση από τα δεσμά του κέρδους και των αγορών, σε μια σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, για έναν κόσμο ειρήνης, δημιουργίας κι ελευθερίας.

Μόνο ο λαϊκός ξεσηκωμός, οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες μπορούν να τινάξουν πάνω από την πλάτη μας και την σημερινή «ιερά συμμαχία». Μόνο εμείς με τους αγώνες μας μπορούμε να καταργήσουμε τον εφιάλτη των μνημονίων και των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων, να διαγράψουμε το χρέος, να φύγουμε από το ευρώ και την ΕΕ, να εθνικοποιήσουμε τις τράπεζες και όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις με τον δικό μας εργατικό και λαϊκό έλεγχο, να επιβάλλουμε μέτρα εδώ και τώρα βελτίωσης της ζωής του λαού. Να ανατρέψουμε τη νέα επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση και οι "θεσμοί" και να τους γκρεμίσουμε από την εξουσία. Να πετάξουμε στα σκουπίδια τον αστικό πολιτικό κόσμο φτιάχνοντας τα δικά μας όργανα αγώνα και εξουσίας. Για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.
Άλλοτε από τον άμβωνα και άλλοτε από τις οθόνες της τηλεόρασης πάντα μας καλούν στον υποταγή και στον φόβο. Αλλά ο μόνος πραγματικός φόβος είναι η συνέχιση αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Οι λαοί μπορούν.. να τι μας δείχνει η ιστορία..
Μόνο που… «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»...

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καμία καταδίκη στο κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό

Καμία καταδίκη στο κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό!

 

Πριν από ένα χρόνο καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε εξοντωτική ποινή φυλάκισης δύο χρόνων με αναστολή, o Νίκος Αργυρίου, μέλος της  Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, μετά από μήνυση του τότε διοικητή του 586 ΤΠ/Κέντρου Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Γρεβενών και σήμερα απόστρατου αξιωματικού. Η παραπάνω ποινή, σε αντίθεση με τα αντιπολεμικά αισθήματα εργαζόμενων και νεολαίας και σε παραβίαση δεκάδων διατάξεων περί δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης, επιβλήθηκε στο μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, επειδή στην ιστοσελίδα της Επιτροπής είχε, προ επταετίας, δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψόνια σε στρατόπεδο.

Η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην δίκη κάθε άλλο παρά το νόμο υπερασπιζόταν και θύμιζε άλλες εποχές. Με παράνομη άρση απορρήτου, παρακολούθηση του τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου, με άρνηση να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης αλλά και με μία δικαστική έδρα να απαντά αντί του μηνυτή, το κλίμα της δίκης ήταν φανερό πως ήταν προδιαγεγραμμένο να καταδικαστεί ο Νίκος Αργυρίου.

Τον καταδίκασε βέβαια για κάτι που σε όλη την κοινωνία είναι πασίγνωστο. Επειδή η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το Δίκτυο Σπάρτακος κατήγγειλαν ως όφειλαν τα καψόνια στον στρατό, τα οποία συνεχίζονται στις μέρες μας. Φαίνεται πως μόνο οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της δικαιοσύνης δεν γνώριζαν τι συμβαίνει εντός των στρατοπέδων μιας και ολόκληρη η κοινωνία βοά για τις συνθήκες εκεί. 

Τα καψόνια στον στρατό σίγουρα δεν εξαφανίστηκαν, όπως διατείνεται ο μηνυτής, όπως ούτε και οι αυτοκτονίες των φαντάρων. Οι συνθήκες διαβίωσης παραμένουν κάκιστες, ο αυταρχισμός είναι παρών, ενώ τα εθνικιστικά περιστατικά συνεχίζουν να υπάρχουν, θυμίζοντάς μας πόσο αναγκαία είναι η παρέμβαση ενός κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό που θα υπερασπίζεται το δικαίωμα του φαντάρου ως πολίτη με στολή.

Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν και πάλι στην ευρύτερη περιοχή μας, που αυξάνονται οι εξοπλισμοί, που επιδιώκεται η στράτευση στα 18,  που οξύνονται οι αντιθέσεις, η πάλη για ειρήνη ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό, η πάλη για την δημοκρατία στο στρατό είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. 

Ζητάμε :

• Την αθώωση του Νίκου Αργυρίου-Ακύρωση της ποινής του-Απαλλαγή του από τις κατηγορίες. 
• Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ελευθερίας του ηλεκτρονικού τύπου, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ειδήσεων. 
• Καμιά ποινικοποίηση του κινήματος μέσα και έξω από τον στρατό.

ANT.AΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει την 8η Μάρτη, μέρα αγώνα ενάντια στη γυναικεία καταπίεση

Η Διεθνής Ημέρα των Γυναικών γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μάρτη, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε το 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το 1909 γιορτάστηκε για πρώτη φορά αυτή η ημέρα με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ.Δύο χρόνια αργότερα υιοθετήθηκε από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Η ημερομηνία αυτή παραμένει επίκαιρη και μας υπενθυμίζει ότι η χειραφέτηση των γυναικών είναι μια μάχη για όλο το εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα. Μας θυμίζει ακόμη ότι η πάλη ενάντια στο ρατσισμό, τη λιτότητα και τον πόλεμο είναι πιο δυνατή με τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή.
Η φετεινή 8^η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις. Από τη μια η οικονομική κρίση χτυπάει τους μισθούς και ξηλώνει τις κατακτήσεις δεκαετιών, κάνοντας τη ζωή των εργαζόμενων γυναικών όλο και πιο δύσκολη, οι πόλεμοι οδηγούν χιλιάδες στην προσφυγιά, και ταυτόχρονα η ιδεολογία του σεξισμού δικαιολογεί και διαιωνίζει την καταπίεση.
Από την άλλη οι γυναίκες αντιστέκονται. Από τις ΗΠΑ και τις διαδηλώσεις κατά του Τραμπ μέχρι την Πολωνία, την Τουρκία, την Αργεντινή, οι γυναίκες έχουν βγει στους δρόμους, αρνούνται να υποκύψουν στη μοίρα που τους επιφυλάσσει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός και οι κυβερνήσεις του.
Και στην Ελλάδα των μνημονίων, οι γυναίκες παλεύουν τις απολύσεις, την ανεργία, την απληρωσιά, τα όλο και μεγαλύτερα οικογενειακά βάρη που τους φορτώνει η Τρόϊκα και οι κυβερνήσεις που την ακολουθούν. Από τις καθαρίστριες του ΕΜΠ, τις «Εργολαβικές», τις εργαζόμενες στην υγεία και την εκπαίδευση, οι γυναίκες αγωνίζονται διεκδικώντας να μην πληρώσουν αυτές τα σπασμένα. Τη χρονιά που πέρασε αναπτύχθηκε ένα νέο ελπιδοφόρο κίνημα ενάντια στον σεξισμό και την κουλτούρα του βιασμού που συσπείρωσε γυναίκες και άντρες και οργάνωσε μαζικές διαδηλώσεις.
Η οργάνωση διαδήλωσης και πορείας στις 8 Μάρτη από γυναικείες οργανώσεις παίρνει τη σκυτάλη και είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να συναντηθούν όλα τα κομμάτια του κόσμου που αγωνίζεται, από τις εργαζόμενες καθαρίστριες μέχρι τις ακτιβίστριες κατά του σεξισμού, τις γυναίκες των προσφυγικών camp και τους συμπαραστάτες τους. Είναι κομμάτι των διεθνών διαδηλώσεων που ετοιμάζονται την ίδια μέρα σε όλο τον κόσμο.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει & συμμετέχει στη συγκέντρωση και διαδήλωση που οργανώνεται στις 8 Μάρτη - Διεθνή μέρα ενάντια στη γυναικεία καταπίεση, 7.00 μμ Πλ. Κλαυθμώνος.

• Να τσακίσουμε τα μνημόνια
  
• Ενάντια στην ανεργία και τη διάλυση των κοινωνικών παροχών, τις διακρίσεις κατά των γυναικών
  
• Παλεύουμε τον σεξισμό και την κουλτούρα του βιασμού
  
• Ενάντια στην Ευρώπη – φρούριο του σεξισμού και του ρατσισμού
  

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ