31 Ιανουαρίου 2015

Η σύγκρουση με την ευρωζώνη στην ημερήσια διάταξη

Παναγιώτης Μαυροειδής/ Πηγή: Παντιέρα

Όπως και να το κάνεις η στιγμή που ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, ένας κρυόπλαστος γραφειοκράτης εκπρόσωπος των δανειστών της ΕΕ, προσπαθεί να κρύψει το χέρι του, τα ξινισμένα μούτρα του και να γυρίσει την πλάτη του τρέχοντας, ήταν απολαυστική.
Ναι λοιπόν, πρέπει και μπορεί με επιτυχία να βγει γλώσσα και να κρατηθεί ανάστημα απέναντι στις ιταμές απαιτήσεις των σύγχρονων αποικιοκρατών και τοκογλύφων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Και αυτό είναι κάτι που υπερβαίνει τα όρια της διαπραγμάτευσης εντός του πλαισίου της ΕΕ που θέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η σύγκρουση με την ΕΕ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ καθότι δεν πρόκειται για τους "εταίρους" μας, αλλά για τους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας, που το μόνο που αντιλαμβάνονται και ξεχωρίζουν είναι η μυρουδιά του χρήματος. Όπως δείχνει και η σχετική εικόνα που παραθέτουμε με πηγή το BBC, τo 60% του χρέους ανήκει στην ίδια την ευρωζώνη, 10% στο ΔΝΤ, 6% στην ΕΚΤ. Δηλαδή το 76% του χρέους ανήκει στα συστατικά μέρη της τρόϊκας και βασικά στην ευρωζώνη.
Συνεπώς αν κάποιος εννοεί τη διαγραφή του χρέους, η κοινή λογική (και όχι απαραίτητα η αριστερή λογική και πολιτική), πρέπει να προετοιμάζεται για αποφασιστική ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη.

Η άρνηση πληρωμών και διαγραφή του χρέους είναι ΔΙΚΑΙΗ. Είναι ψέμα ότι αυτό μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε "μπαταχτσή", που δήθεν θα φορτώσει στους ευρωπαϊκούς λαούς τα δικά του λάθη. Ο ελληνικός λαός ούτε ζήτησε ούτε ‘’έφαγε’’ τα δάνεια. Αυτά, λάδωσαν τη μηχανή και το αντεράκι της ελληνικής ολιγαρχίας, των πολιτικών υπηρετών της και φυσικά απέδωσαν πλούσια κέρδη στους ίδιους τους δανειστές τοκογλύφους. Άλλο τόσο αλήθεια είναι και το αντίστροφο: Το σκάνδαλο της μετατροπής ενός ιδιωτικού χρέους προς τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες σε κρατικό και το φόρτωμά του στους ευρωπαϊκούς λαούς, δεν το χρεώνεται ο ελληνικός λαός, αλλά οι υποτελείς στο κεφάλαιο κυβερνήσεις των άλλων χωρών της ΕΕ, που απλά κινήθηκαν αφενός για να σώσουν τις τράπεζές τους και αφετέρου για να βάλουν έτσι στο χέρι στην ελληνική οικονομία στον αιώνα τον άπαντα.
Η σύγκρουση με την ευρωζώνη και η έξοδος από την ΕΕ είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ, διότι την τελευταία την συναντάμε μπροστά μας ως δανειστή, ως Σύμφωνο για το Ευρώ που επιβάλει λιτότητα, ως Σύμφωνο Σταθερότητας που απαιτεί ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και μόνιμα μνημόνια, ως απαιτητή ιδιωτικοποιήσεων, ως απορρυθμιστή των εργασιακών σχέσεων, ως μηχανή πολεμικών τυχοδιωκτισμών και φυσικά ως άθλιο εκβιαστή μέσω της ελέγχου της ρευστότητας και του κοινού νομίσματος.

Η σύγκρουση με την ευρωζώνη, όχι μόνο δεν είναι βουτιά στο κενό, όπως κινδυνολογεί ακόμη και από τον τάφο της η ΝΔ, αλλά, αντικειμενικά, σήμερα, ΕΥΝΟΕΙΤΑΙ και από νέους παράγοντες.
Η ίδια η ευρωζώνη κλυδωνίζεται από την κρίση της, το μέλλον της θολώνει από το τέλμα της. Με μια μηδενική ανάπτυξη στην εξαετία 2008-2014 και με ένταση της ανισόμετρης ανάπτυξης στο εσωτερικό της, οι αντιθέσεις μεγάλων οικονομιών όπως της Γαλλίας και της Ιταλίας με την Γερμανία, δεν κρύβονται πλέον κάτω από το χαλί. Βγαίνουν δυναμικά στην επιφάνεια, με αφορμή την ελληνική κρίση.
Η Ευρώπη πράγματι αλλάζει. Όχι στην κατεύθυνση που ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σίγουρα κλυδωνίζεται και αυτό σημαίνει δυνατότητα σύγκρουσης με επιτυχή έκβαση.
Σε συνθήκες οικονομικής καχεξίας παγκόσμια, καθώς η καπιταλιστική κρίση είναι παρούσα, ο ανταγωνισμός των ξεχωριστών κέντρων οικονομικής ισχύος, ενισχύεται. Η έννοια του δήθεν ‘’μονοπολικού’’ κόσμου σπάζει, η εικόνα της ενιαίας παγκόσμιας αγοράς θρυμματίζεται. Οι αντιθέσεις ΗΠΑ-ΕΕ αλλά και ΕΕ-Ρωσίας, έχουν τη δική τους δυναμική.
Ο πλέον αποφασιστικός παράγοντας, είναι η ισχυρή ηθική και πολιτική νομιμοποίηση που δίνει στη σύγκρουση με την ευρωζώνη η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στην Ελλάδα, που απέρριψε συντριπτικά τα προγράμματα σωτηρίας της ΕΕ και έστειλε στα τάρταρα τους πολιτικούς εντεταλμένους της στην Ελλάδα. Είναι ένα δεδομένο που μετράει και για τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αξιοποιεί και τους τρείς αυτούς παράγοντες, κινούμενη ωστόσο σε ένα ναρκοθετημένο πεδίο και σε λαθεμένες υποθέσεις.
Η απόρριψη της συνέχισης των μνημονίων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που είχαν συνηθίσει στο ΝΑΙ στους ευρωπαίους δυνάστες και προστάτες τους, δίνει κύρος στη νέα κυβέρνηση. Ο στόχος όμως για μια νέα "συμφωνία-γέφυρα" (Βαρουφάκης) ή "ένα πρόγραμμα, αλλά όχι μνημόνιο" (Παππάς) με την ΕΕ, περιορίζει τα πράγματα και τη ‘’διαπραγμάτευση’’, μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της εργατοκτόνου πολιτικής της.
Η διαφορά με τη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι υπαρκτή: Οι προηγούμενοι ήξεραν μόνο το ΝΑΙ, αλλά και να υμνολογούν την ΕΕ και να τρομοκρατούν το λαό. Η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί ένα ΌΧΙ, αξιοποιώντας τη λαϊκή εντολή και έχοντας επαφή και υποχρέωση ανταπόκρισης στα λαϊκά βάσανα. Αλλά έχει την επικίνδυνη αυταπάτη ότι αυτό μπορεί να ευδοκιμήσει με μια διαπραγμάτευση εντός της ευρωζώνης και χωρίς έστω απειλή εξόδου.
Σε αυτό το σημείο, θα γίνουν κάποιες επισημάνσεις.
Μια μετά την άλλη, οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, ακόμη και αυτές του Νότου, αφενός με το πιστόλι της Γερμανίας και της Commission στον κρόταφο και αφετέρου επειδή εκφράζουν τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων και όχι των λαών τους, σπεύδουν να πάρουν θέση απέναντι στην ελληνική απόπειρα διαπραγμάτευσης.
Η (δήθεν) διορθωτική παρέμβαση Ομπάμα καθώς και οι διευκρινίσεις του Μοσκοβισί, έστειλαν ακριβώς το ίδιο μήνυμα: "Κύριοι της Ελλάδας, θα σας στηρίξουμε με κάποιο τρόπο, στο βαθμό που είστε μέσα στην ευρωζώνη και έτσι θα μας είστε και εσείς χρήσιμοι στο να κάνουμε τη δουλειά μας, δηλαδή να πριονίζουμε τη Γερμανική κυριαρχία".
Ακόμη και η τακτική της Ρωσίας, δεν συνίσταται σε καμία περίπτωση στην αποκόλληση της Ελλάδας από την ΕΕ, αλλά στην αξιοποίησή της εντός της. Ας θυμηθούμε πως άδειασε την Κύπρο, αλλά και πως αξιοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί χωρίς να στηρίζει τη λαϊκή αντιφασιστική εξέγερση στην Ανατολική Ουκρανία.
Για ορισμένους από τους βασικούς επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι αρνητικά. Αντίθετα θεωρούν πως όσο η συζήτηση μεταφέρεται εντός του πλαισίου της ΕΕ και αποκρούεται η προοπτική ρήξης και εξόδου, τόσο αυξάνουν οι δυνατότητες συμμαχιών και χειρισμών.
Πρόκειται για μια υποθηκευμένη στρατηγική, όσο και αν βολεύει σε πρώτο επίπεδο και αυτό για δύο λόγους.
Ο πρώτος έχει να κάνει με τη φύση των "συμμάχων" που αναζητεί μέσα και εκτός της ΕΕ, οι οποίοι κάθε άλλο παρά νοιάζονται για την ανεργία ή την φτώχεια στην Ελλάδα.
Ο δεύτερος και πλέον σημαντικός, σχετίζεται με την απομάκρυνση από το πλέον δυναμικό στοιχείο που είναι η προσδοκία των εργαζόμενων τάξεων και στρωμάτων στην Ελλάδα, ότι αυτή η ρήξη θα βελτιώσει αποφασιστικά τη ζωή τους. Τα περί ‘’λιτού βίου’’, οι δηλώσεις πως δεν υπάρχει ούτε ευρώ για αύξηση ή για προσλήψεις και η υμνολογία των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, από-συσπειρώνουν το λαϊκό στρατόπεδο.
Το ζήτημα ωστόσο έχει τεθεί. Ή εμείς ή η ευρωζώνη.
Τώρα περισσότερο από ποτέ, μπορεί και πρέπει να αναληφθεί μια ενωτική και δυναμική πρωτοβουλία εργατικής λαϊκής κινητοποίησης που θα απαιτεί στους δρόμους διαγραφή του χρέους και ρήξη/έξοδο από την ευρωζώνη για να ζήσει ο λαός.
Να γεμίσουν οι δρόμοι, να φλογιστούν οι καρδιές, να ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση, να εκφράζεται η οργή, κάθε φορά που θα προσβάλλουν τον άνεργο και τον απολυμένο αλαζόνες τύπου Σούλτς, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ ή όταν συνέρχονται στην ΕΕ για να αποφασίσουν τη μοίρα του ελληνικού λαού. Πότε λοιπόν αν όχι τώρα, θα αποφασίσουμε να γεμίσουμε την πλατεία Συντάγματος και όλες τις πλατείες και δρόμους με οργή, αλλά και αποφασιστικότητα για τη ρήξη, την ανατροπή, τη λαϊκή νίκη;
Να πως τίθενται τα διλήμματα για τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς σε όλα τα ρεύματά της: Είτε ισοσκελισμός της παρουσίας της στο κατώτερο όριο της διαπραγμάτευσης εντός του πλαισίου που θα αποτελούσε πολιτικό λάθος στρατηγικής σημασίας, είτε σύμπτηξη ενός μετώπου κοινής δράσης και ανατροπής που θα στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή αντεπίθεση των αγώνων, των κοινωνικών και δημοκρατικών διεκδικήσεων, αλλά και των πολιτικών στόχων έξω από τα όρια της ευρωζώνης και της κυριαρχίας του κεφαλαίου.
Το λαό φοβούνται. Ακόμη και όταν απλά ψηφίζει. Θυμηθείτε πως παρουσίαζαν τις εκλογές ως εκτροπή. Μα και πως θεωρούν ύψιστη αμαρτία και καταστροφή ένα δημοψήφισμα! Πόσο μάλλον όταν αυτός ο λαός είναι οργανωμένος και μαχόμενος. Όταν δεν αναθέτει και παρακολουθεί, αλλά απαιτεί και επιβάλλει.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…

30 Ιανουαρίου 2015

Συνέχεια του κράτους και των δεσμών ΕΕ - ΝΑΤΟ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το συντηρητικό κόμμα των ΑΝΕΛ, η προσυμφωνημένη από καιρό βάση της συνεργασίας τους, η σύνθεση της κυβέρνησης αλλά και η εκφρασμένη βούληση για υποψήφιο πρόεδρο δημοκρατίας από το συντηρητικό χώρο, αποκαλύπτουν με τον πιο σαφή τρόπο την διαχειριστική κατεύθυνση, στην οποία κινείται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και του συστήματος. Όλα αυτά θα δώσουν πολιτικό έρεισμα στον αντίπαλο να ανασυντάξει πιο εύκολα τις δυνάμεις του.

Η σύνθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η προγραμματική της βάση εκφράζουν την λογική «συνέχειας του κράτους», συνέχειας της ειδικής επιρροής των «μεγάλων συμφερόντων» και των εργολάβων, συνέχεια της πειθαρχίας εντός του ΝΑΤΟ, με ισχυρή παρουσία της λογικής της ευρω-υποταγής αλλά και της επιρροής του αμερικανικού παράγοντα.

Οι επιλογές αυτές κινούνται ήδη σε διαφορετική κατεύθυνση από την διάθεση του λαού για αλλαγή πολιτικής, για την ακύρωση όλων των βάρβαρων αντιλαϊκών τομών της πενταετίας και δεν μπορούν να διασκεδαστούν από επικοινωνιακού χαρακτήρα κινήσεις, όπως η επίσκεψη στο Σκοπευτήριο Καισαριανής. Δεν δικαιολογούν κανενός είδους αυταπάτη από τους αγωνιστές της Αριστεράς και του μαζικού κινήματος, ούτε προσωπικές απόψεις ευφορίας ή λογικές κριτικής στήριξης, ανοχής και περιόδου χάριτος προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παρά την ανακούφιση που νιώθει ο λαός από την κατεδάφιση της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Το ζητούμενο για τη νέα φάση της ταξικής πάλης είναι η κατάκτηση, χωρίς εφησυχασμό, μιας νέας απαιτητικότητας από τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τον λαό, η αντεπίθεση του μαζικού λαϊκού, εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος για να επιβληθούν κατακτήσεις σύμφωνα με τους στόχους του κινήματος, η διαμόρφωση μιας ασυμβίβαστης εργατικής λαϊκής αριστερής αντιπολίτευσης απέναντι στο μαύρο μέτωπο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, στην κυρίαρχη πολιτική και στο σύστημα εξουσίας, που παραμένει σχεδόν αλώβητο. Μιας εργατικής αριστερής αντιπολίτευσης και σε κάθε κυβέρνηση που πάει να διαχειριστεί, έστω με διαφορετικό μείγμα, την κυρίαρχη πολιτική, όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Γραφείο τύπου ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Αθήνα, 27/1/2015

Η αριστερά στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στις "100 πρώτες μέρες"

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Πολλοί εργαζόμενοι στα λεγόμενα των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους, έβλεπαν και άκουγαν πράγματα τα οποία τους είχαν πονέσει βαθειά, αιτήματα που είχαν διατυπώσει, ελπίδες που είχαν στηρίξει για καταχτήσεις εδώ και τώρα. Τουλάχιστον κάποια πράγματα και με κάποιο τρόπο. Από την ακύρωση απολύσεων στο δημόσιο, έως το πάγωμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Ορισμένοι βιάστηκαν να μιλήσουν για ικανοποίηση της πλειοψηφίας των αιτημάτων του μαζικού κινήματος από την πρώτη κιόλας μέρα και επομένως κάλεσαν να "πάψει η γκρίνια".

Δεν πρόκειται βεβαίως για αυτή την περίπτωση, αλλά για το γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση κινείται προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, όπως είχε δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το πρόγραμμα αυτό ενσωματώνει στοιχειώδη αιτήματα προστασίας και ανάσας για τα πλέον χτυπημένα από τη μνημονιακή πολιτική λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα απορρίπτει τη ρήξη με το πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής που αποτελεί προϋπόθεση για ουσιαστική και σταθερή βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και ανατροπή της μαύρης πολιτικής της ανεργίας και της φτώχειας.

Η δρομολόγηση της ικανοποίησης ελάχιστων βασικών αιτημάτων αποτελεί μορφή επιβολής καταχτήσεων και έχει πίσω της την πενταετία τόσο των λαϊκών βασάνων όσο και των σκληρών αγώνων. Δεν είναι χαρίσματα και δεν τα χαρίζουμε σε κανέναν. Είναι καταχτήσεις, είναι δικαιώματα. Δεν χρωστάμε για την "παροχή" τους, μας χρωστάνε όλα όσα μας λήστεψαν και όσα μας ανήκουν.

Το λεγόμενο"πρόγραμμα της Θεσσαλονίκη", αποτελεί την οροφή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, λίγο ως πολύ χωράει στην νέο-διατυπωμένη στρατηγική "ούτε καταστροφική ρήξη, ούτε συνέχιση της υποταγής". Δεν προϋποθέτει και δεν στοχεύει σε διαγραφή χρέους, ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου σε βάρος του κεφαλαίου, ούτε ρήξη με τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς που επιβάλει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο της ΕΕ.

Σε ένα επίπεδο και για ένα χρονικό διάστημα, το πρόγραμμα αυτό και τα άμεσα μέτρα που του αντιστοιχούν, θα ‘’μετρήσουν’’ σημαντικά στη συνείδηση του κόσμου. Αλλά τα όρια του είναι αφενός προδιαγεγραμμένα και αφετέρου επισφαλή. Χωρίς ανατροπή του χρέους, της δρακόντειας επικυριαρχίας της ευρωζώνης και της χαμηλής φορολόγησης του κεφαλαίου, πόροι δεν υπάρχουν για ουσιώδη πράγματα. Το "στόμωμα", αν δε μεσολαβήσει ο λαϊκός παράγοντας και δεν επιβληθεί η ρήξη, δε θα αργήσει.

Ας το πούμε αλλιώς: Ένα πιάτο φαγητό, ρεύμα για όλους και άλλα πράγματα άμεσης και οριακής βελτίωσης, πολύ σημαντικής για αρκετά θύματα της κρίσης, μπορούν να εξασφαλιστούν. Δουλειά όμως για όλους ή έστω για πολλούς από τους ανέργους, με όλα τα δικαιώματα και με αξιοπρεπή μισθό, καθώς και αναβαθμισμένη δημόσια υγεία ή παιδεία, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ανατροπή του πλαισίου.

Αφετηρία όμως των συλλογισμών και της πολιτικής τακτικής δεν είναι το τι χωράει ή όχι στο κυβερνητικό πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ούτε η προ-γνωσιολογία αν ‘’θα κάνει ή δε θα κάνει αυτό ή εκείνο’’, ούτε βέβαια βοηθά σε κάτι να μετατρέπεται η αριστερά που είναι αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ σε μάντη κακών.

Δύο είναι τα κρίσιμα ζητήματα.

Πρώτο, η εκτίμηση για το συνολικό χαρακτήρα, την κατεύθυνση, άρα και τα όρια γενικά της κυβερνητικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η στάση απέναντί της καθορίζεται από τα κύρια στοιχεία της. Στην κύρια καθοριστική πλευρά της η πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ κινείται μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της ευρωζώνης, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Το λιγότερο είναι να πούμε πως όλα αυτά δεν συγκροτούν αριστερή πολιτική. Το ουσιαστικότερο για τον κόσμο, είναι πως αυτή η πολιτική δεν μπορεί να οδηγήσει σε ουσιώδη αποτελέσματα, σε ουσιαστική ανατροπή υπέρ της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η αντικαπιταλιστική αριστερά με την άρνηση στήριξης ή ανοχής στη συνολική βασική κατεύθυνση της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και με την πρόταξη μιας αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης, συμβάλει στο να μείνει ανοιχτή η προοπτική της ανατροπής, αλλά και της αριστερής πολιτικής με την ουσιαστική της έννοια: Ως εργατική λαϊκή πολιτική για τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας με ανατροπή της ευρωενωσιακής μνημονιακής αθλιότητας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Αντίθετα, ο καθορισμός της συνολικής πολιτικής στάσης, με βάση τα δευτερότερα στοιχεία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η ενσωμάτωση πλευρών των λαϊκών διεκδικήσεων, αποτελεί υπονόμευση της προοπτικής της ανατροπής και εκφυλισμό της αριστεράς στη λογική της διαχείρισης και των μειωμένων προσδοκιών. Υπονομεύει και αυτή ακόμη την αναγκαία πλευρά της άμεσης υλοποίησης και σταθεροποίησης των όποιων επιμέρους θετικών μέτρων της κυβέρνησης.

Το δεύτερο ζήτημα αφορά την κατεύθυνση που θα πρέπει να διεκδικηθεί για την οργάνωση και κινητοποίηση του λαϊκού και ειδικά του εργατικού κινήματος. Είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που δίνει ζωντανό, δυναμικό, θετικό περιεχόμενο στην προηγούμενη πολιτική οριοθέτηση. Εργατική λαϊκή αντεπίθεση τώρα με στόχο την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής. Είναι ο αναγκαίος δρόμος για την επιβολή κοινωνικών και πολιτικών καταχτήσεων. Η κρίσιμη συνθήκη για την αξιοποίηση και διεύρυνση του πολιτικού ρήγματος στο αστικό πολιτικό σύστημα. Θα αναθαρρήσει ή όχι ο κόσμος στον ιδιωτικό τομέα; Θα πνεύσει άνεμος ελευθερίας στα σχολεία και τα πανεπιστήμια κόντρα στην υποταγή;

Η διαμόρφωση όρων μαχητικής κοινής δράσης όλων των ζωντανών δυνάμεων του εργατικού κινήματος και της αριστεράς, στη βάση κρίσιμων στόχων στα ζητήματα της οικονομίας, της εργασίας, της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας έξω από το ιμπεριαλιστικό πλαίσιο, είναι το ζητούμενο. Αυτό είναι το πεδίο όπου μπορεί να οικοδομούνται όροι για μια αντικαπιταλιστική ανατροπή.

Αν όχι αυτό, τότε τι; Μήπως ένας ψοφοδεής νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός και ευρύτερα μια πολιτική παρουσία ακολουθητική και απολογητική του κυβερνητικού έργου; Με μια στίβα »αριστερούς» συμβουλάτορες και χαϊδολόγους; Περσινά ξινά σταφύλια…

Ή μήπως, αναμονή για στραβοπατήματα του ΣΥΡΙΖΑ και κοτρώνες του Καμμένου, που θα "δικαιώνουν" την εξ αριστερών κριτική; Δε μας ταιριάζει η αδράνεια και το "ώριμο" ακροδεξιό φρούτο που θα θρέψει.

Το περήφανο Κομπανί είναι ελεύθερο!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ/ Πηγή: Ημεροδρόμος

Και ενώ εμείς ζούσαμε, απορροφημένοι, δίκαια, τις πολύ ενδιαφέρουσες μέρες των εκλογών, οι Κούρδοι στο Κομπανί πανηγύριζαν, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο τη μεγαλειώδη νίκη τους, στέλνοντας αισιόδοξο μήνυμα στον κόσμο.

Μετά από 133 μέρες, από τις 15 Σεπτέμβρη του 2014, οι ηρωικοί κάτοικοι του Κομπανί και των γύρω χωριών, οι περήφανοι μαχητές και μαχήτριες των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας YPG/YPJ (ΓεΠεΓκε/ΓεΠεΖε) και οι Κούρδοι Πεσμεργκά από το Ιράκ, απελευθέρωσαν τελείως την πόλη και τη γύρω περιοχή διώχνοντας από τα εδάφη τους, τους φανατικούς και βαριά εξοπλισμένους μισθοφόρους του «Ισλαμικού Κράτους» (ISIS).

Την Δευτέρα 26 Γενάρη, οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας της Ροζάβα ανακοίνωσαν επίσημα την πλήρη απελευθέρωση της πόλης του Κομπανί από τη συμμορία του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Αμερικανίδα εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζεν Ψάκι, το επιβεβαίωσαν. Μόνο ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού έκανε ότι μπορούσε να μείνει η πόλη αβοήθητη μέχρι να πέσει στα χέρια του ISIS, έκφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του από αυτή την εξέλιξη, φοβούμενος κυρίως τη δημιουργία ενός δεύτερου αυτόνομου Κουρδιστάν, αυτή τη φορά στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας.

Η απόφαση των Κούρδων μαχητών του YPG/YPJ να αντισταθούν και να υπερασπιστούν ανυποχώρητα το Κομπανί με βασικό τους όπλο την αυτοθυσία των υπερασπιστών του και τη βαθιά τους αγάπη στις αξίες της ισότητας και της δημοκρατίας, προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση και ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης που ενόχλησε τον Ερντογάν που διερωτήθηκε γιατί η διεθνής κοινότητα στήριξε το Κομπανί, τονίζοντας ότι η πολιορκημένη πόλη Χαλέπι θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και όχι το Κομπανί.

Την Τρίτη, εκατοντάδες διαδηλωτές Κούρδοι που συγκεντρώθηκαν στη περιοχή Σορούτς της νότιας Τουρκίας, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, για να γιορτάσουν την απελευθέρωση του Κομπανί, δέχτηκαν επίθεση με κανόνια νερού και βροχή δακρυγόνων που έριξαν ισχυρές τουρκικές δυνάμεις.

Σήμερα η Ροζάβα (το Δυτικό Κουρδιστάν), με τα τρία καντόνια της — Αλ Τζιζίρε, Αφρίν και Κομπανί — είναι ελεύθερη. Παρόλα αυτά ο κίνδυνος δεν έχει περάσει τελείως. Οι ακραίοι ισλαμιστές του ISIS εξακολουθούν και κατέχουν ακόμα κάποια χωριά στην ευρύτερη περιοχή του Κομπανί. Ο Κούρδος διοικητής της πολιτοφυλακής του YPG Μαχμούτ Μπερξγουεντάν (Mahmut Berxwedan) κάλεσε τους Κούρδους και τις Κούρδισσες να ενταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις του YPG και να βοηθήσουν τόσο στην απελευθέρωση των χωριών όσο και στην ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων οικισμών.

Παράλληλα, στο γειτονικό Ιρακ, οι Πεσμεργκά συνεχίζουν να προελαύνουν και να εκκαθαρίζουν τα εδάφη του ιρακινού Κουρδιστάν από το Ισλαμικό Κράτος, που πλέον κατέχει μόνο ένα 5% των κουρδικών εδαφών. Ο Ανγουάρ Χατζί Οθμάν (Anwar Haji Othman), αναπληρωτής υπουργός των Πεσμεργκά, δήλωσε ότι οι κουρδικές δυνάμεις θα συνεχίσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις τους μέχρι να απελευθερωθούν όλα τα κουρδικά εδάφη στο Ιράκ από το Ισλαμικό Κράτος. «Τώρα οι Πεσμεργκά ελέγχουν την εθνική οδό μεταξύ της Μοσούλης και της Ταλ Αφάρ και της Συρίας, πράγμα που προκαλεί μεγάλα προβλήματα στο Ισλαμικό Κράτος, το οποίο δεν θα μπορεί να μετακινεί πλέον τις δυνάμεις του με την ταχύτητα που το έκανε στο παρελθόν».

Οι Κούρδοι που ζουν στην Αθήνα, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσαν, αναφέρουν ανάμεσα σε άλλα:

«Ο ηρωικός αγώνας της μικρής πόλης έγινε σύμβολο ελευθερίας, απέναντι στα σκοτάδια της τρομοκρατίας, και ενέπνευσε τους λαούς. Γιατί στο Κομπανί πολέμησε το φως με το σκοτάδι. Και ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορούσε παρά να είναι νικηφόρος.

Ο λαός και οι υπερασπιστές της πόλης αναγνωρίζουν την συμπαράσταση και τη στήριξη των δημοκρατικών ανθρώπων σε πολλές χώρες του κόσμου. Και είμαστε σίγουροι ότι μιλάμε και εκ μέρους αυτών των ίδιων, των επί τόσο καιρό ελεύθερων-πολιορκημένων του Κομπανί, όταν αφιερώνουμε αυτή τη νίκη, τη νίκη της δημοκρατίας, τη νίκη της δικαιοσύνης, τη νίκη της ισότητας των λαών, των θρησκειών, των φύλων και των ανθρώπων, σε όλους εκείνους, παντού στον κόσμο που, είτε με τις πράξεις τους, είτε με την ηθική τους συμπαράσταση, έδειξαν ότι οι δημοκρατικοί λαοί δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν και μπορούν να πορευτούν χέρι με χέρι.

Αιώνια μνήμη για τους ηρωικούς μας μάρτυρες!

Τιμή και δόξα στο Μεσολόγγι του κουρδικού λαού!

Τιμή και δόξα στο λαό του Κομπανί! Τιμή και δόξα σε όλους τους δημοκρατικούς ανθρώπους, παντού στον κόσμο.

Αυτή η νίκη είναι και δική τους!»

Χαιρετισμός στους ηρωικούς Κούρδους μαχητές της αντίστασης στο Κομπάνι

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες ηρωικούς Κούρδους μαχητές για την περήφανη νίκη τους ενάντια στο σκοταδιστικό και αντιδραστικό Ισλαμικό Κράτος (ISIS)!

Χιλιάδες ανδρών και γυναικών πολέμησαν σκληρά για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, το Κομπάνι, από τις επιθέσεις του ΙSIS. Εκατοντάδες Κούρδοι, νέες γυναίκες κι άνδρες έδωσαν τη ζωή τους για να κερδίσουν την ελευθερία τους.

Οι αντιδραστικοί Ισλαμιστές, τους οποίους δημιούργησαν και όπλισαν οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, υποστηριζόμενοι από το αστικό κράτος της Τουρκίας και λοιπούς συμμάχους των Αμερικανών, κατατροπώθηκαν από τη μεγαλειώδη αντίσταση και την αποφασιστικότητα των Κούρδων μαχητών (ΥPG – YPJ).

Η ιστορία του δίκαιου αγώνα των λαών σε όλο των κόσμο για ειρήνη και ελευθερία, ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και κάθε άλλη δύναμη καταπίεσης και εκμετάλλευσης περνάει μέσα από το Κομπάνι και την Ανατολική Ουκρανία.

Η μάχη του Κομπάνι είναι ορόσημο και φωτεινό παράδειγμα για τους λαούς όλου του κόσμου.

Το Κομπάνι και η αντίσταση θα νικήσουν!

Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2015

ΚΚΕ (μ-λ) - Μ-Λ ΚΚΕ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 25ης ΓΕΝΑΡΗ

Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί μία ακόμα έκφραση της πορείας ανασύνθεσης-αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος διαχείρισης, που ξεκίνησε μετά τον τεκτονικό σεισμό της περιόδου 2010-2012 και συνεχίστηκε και μετά από το 2012 μέχρι σήμερα. Στην πορεία αυτή είδαμε τους βασικούς πυλώνες του αστικού συστήματος διακυβέρνησης να κλονίζονται και να αποδυναμώνονται, κυρίως κάτω από το βάρος της μεγάλης λαϊκής αγανάκτησης και οργής από τη σφόδρα αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, και στη συνέχεια της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αρχικά. Λαϊκή αγανάκτηση που ήταν έντονη και παρούσα και στα αποτελέσματα της 25ης Γενάρη, αλλά ανεπαρκής (με ευθύνη κυρίως των ηγεσιών που αναφέρονταν και αναφέρονται στην Αριστερά) να προκαλέσει βαθύτερες αλλαγές και ανατροπές προς όφελος των λαϊκών και εργατικών συμφερόντων.

Στα αποτελέσματα της 25ης Γενάρη αποτυπώνονται στοιχεία του νέου συστήματος διαχείρισης, που ακόμα όμως δεν διασφαλίζουν πολιτική σταθερότητα και ισορροπία. Πρώτο βασικό στοιχείο, το πέρασμα στη λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση του σκληρού δεξιού μπλοκ που κατόρθωσε να περιορίσει τις απώλειές του και το οποίο διακηρύττει από την πρώτη κιόλας μέρα ότι θα συνεχίσει να πιέζει για όλο πιο αντιδραστικές και αντιλαϊκές πολιτικές, σαν αυτές που υπηρέτησε όλα τα προηγούμενα χρόνια με συνέπεια, και για την τήρηση των δεσμεύσεων προς τους ιμπεριαλιστές. Και σε αυτό πρέπει να συνυπολογιστούν και το ποσοστό της φασιστικής Χρυσής Αυγής, αλλά και αυτό των ΑΝΕΛ που σήμερα θέλουν να αποκρύψουν την καθαρά δεξιά φυσιογνωμία και γραμμή τους.

Δεύτερο βασικό στοιχείο είναι η ανάδειξη σε κυβερνητική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος το οποίο ενδυναμώθηκε από τη συνεχή κρίση και αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, του δεύτερου πόλου εξουσίας που είχε διαμορφωθεί μεταπολιτευτικά και που πλήρωσε περισσότερο τις συνέπειες της προώθησης της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης.

Τόσο οι εξετάσεις που ήδη έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του προς την κυβέρνηση, όσο και τα πρώτα δείγματα γραφής του μετά τις εκλογές, δεν αφήνουν περιθώρια για να συνεχιστούν οι αυταπάτες και οι ψεύτικες ελπίδες.

Η συγκυβέρνηση που συγκρότησε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ (ένα δεξιό, αντιδραστικό κόμμα, που εμφανίζεται ως «θεματοφύλακας της εθνικοφροσύνης» με αντιμνημονιακό προσωπείο) προϊδεάζει για την κατεύθυνση και το περιεχόμενο της νέας κυβερνητικής πολιτικής που θα ασκηθεί.

Πολιτική που θα επιχειρήσει τη σταθεροποίηση του συστήματος και τη διαμόρφωση νέων ισορροπιών με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Πολιτική που θα λειτουργήσει σαν βαλβίδα εκτόνωσης και ανάχωμα των λαϊκών διαθέσεων, με αντάλλαγμα κάποιες μικροπαραχωρήσεις. Πολιτική που -πάνω απ' όλα- θα κινηθεί στο πλαίσιο αποδοχής της εξάρτησης της χώρας από τους ευρωπαίους και αμερικανονατοϊκούς ιμπεριαλιστές και τήρησης των δεσμεύσεων προς αυτούς, τις οποίες εξάλλου έσπευσαν να υπενθυμίσουν με τις πρώτες κιόλας δηλώσεις τους.

Οι αγωνιστικές αριστερές δυνάμεις του λαού, παρά τον αιφνιδιασμό που δέχτηκαν τον Ιούνη του 2012, σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση έδειξαν τάσεις αντίστασης και αντίδρασης στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «χωνέψει» και να αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο οποιαδήποτε αριστερή, κομμουνιστική δύναμη τον αντιπολιτευόταν. Η εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ σαν την πιο συνεπή και αρχειακή στάση άρνησης ενσωμάτωσης και υποταγής στο ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ και που, χωρίς ταλαντεύσεις, σε όλη την προεκλογική περίοδο, κάλεσε τον λαό να πιστέψει στις δυνάμεις του και να τις συγκροτήσει, κατέγραψε μία μικρή ενίσχυση που δίνει κουράγιο και αποφασιστικότητα σε όσους την στήριξαν για να συνεχίσουν, στις νέες πιο δύσκολες και περίπλοκες συνθήκες, τη δράση τους και την παρέμβασή τους στην ταξική πάλη.

Το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ καλούν τις αγωνιστικές, αριστερές δυνάμεις του λαού να μην αρκεστούν στα όποια ψίχουλα δοθούν από τη νέα κυβέρνηση στην προσπάθειά της να σταθεροποιηθεί. Να μην αφοπλιστούν και αποπροσανατολιστούν από την -όποια- περίοδο χάριτος δοθεί από τα ξένα αφεντικά προς τη νέα κυβέρνηση προκειμένου, χωρίς πολλούς κλυδωνισμούς, να εξυπηρετήσει τις δεσμεύσεις που είναι δεδομένο ότι πρέπει να αποδεχτεί.

Το λαϊκό, εργατικό κίνημα συνεχίζει να έχει και στις νέες συνθήκες σαν βασικό και πρώτο καθήκον να ανασυγκροτηθεί και να αγωνιστεί σκληρά για να υπερασπίσει τα υπόλοιπα των όποιων κατακτήσεών του, αλλά και για να διεκδικήσει την κατοχύρωση καινούριων. Το κίνημα δεν θα μείνει χωρίς στόχους. Καμία κυβέρνηση διαχείρισης, ακόμη και σοασιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης δεν μπορεί και δεν θέλει να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες. Ο αγώνας συνεχίζεται και στις νέες συνθήκες. Δεν αναθέτουμε σε κανέναν σωτήρα τις τύχες μας. Οργανωνόμαστε, διεκδικούμε, μέσα από την ανασυγκρότηση του λαϊκού, εργατικού κινήματος.

Για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξάρτησης. Για τη συγκρότηση ενός πλατιού λαϊκού μετώπου αντίστασης και πάλης για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ.
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

26 Ιανουαρίου 2015

Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαμορφώθηκε από την υπόσχεση των (σοσιαλιστικών) παραδείσων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την αυτονόητη επιθυμία του κόσμου να δραπετεύσει από την κόλαση που δημιούργησε η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.

Με πιο απλά λόγια, τα κόμματα της συγκυβέρνησης (η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ) υιοθέτησαν και επέβαλαν με προτεσταντική ευλάβεια μια σκληρή (και άδικη για τους πολλούς) πολιτική, η οποία όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά αντίθετα οδήγησε την οικονομία και την κοινωνία της χώρας στο αδιέξοδο.

Οι αριθμοί που περιγράφουν την καταστροφή που προκάλεσαν οι πολιτικές της συγκυβέρνησης είναι αποκαλυπτικοί:
  • 25%: Τόσο έχει συρρικνωθεί η ελληνική οικονομία από τα μέσα του 2008 έως σήμερα.
  • 25,8%: Το ποσοστό των Ελλήνων που είναι χωρίς δουλειά σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό σε απόλυτους αριθμούς σημαίνει 1,2 εκατομμύρια άνεργοι, με την τελευταία καταγραφή να είναι τον Οκτώβριο.
  • Τρίτη θέση: Είναι η θέση που κατέχει η Ελλάδα μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, με τον περισσότερο πληθυσμό να βρίσκεται υπό τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με την Eurostat.
  • 23,1%: Πάντα σύμφωνα με την Eurostat είναι το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν στο όριο της φτώχειας κατά το 2013.
  • 33,5% ή 77 δισ. ευρώ: Είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανθρώπων που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και έχουν καθυστερήσει την καταβολή μιας δόσης για 90 ημέρες και πλέον.
  • 70 δισ. ευρώ: Η αξία των εκροών από τις ελληνικές τράπεζες τα τελευταία πέντε χρόνια.
  • 83,9%: Το ποσοστό της πτώσης του χρηματιστηρίου από το 2008 έως σήμερα.
  • 1 στους 4: Αναφορά στο κλείσιμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από το 2008, ενώ η ΓΣΕΒΕΕ αναφέρει πως είναι συνολικά 230.000 επιχειρήσεις.
Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το γεγονός ότι το χρέος της χώρας πριν μπει στην περιπέτεια των μνημονίων ήταν 123% του ΑΕΠ και σήμερα μετά από όλη αυτήν την λαίλαπα έχει εκτιναχτεί στο 175%, συμπληρώνεται η εικόνα της αποτυχημένης πολιτικής που η κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος ακολούθησαν επιμένοντας μάλιστα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Η ειρωνεία για τους κύριους Σαμαρά και Βενιζέλο είναι πως έφτασαν σ αυτήν την εκλογική αναμέτρηση ακριβώς τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη ενός «άλλου δρόμου». Αυτήν την διαφορετική αντίληψη για τη διαχείριση της κρίσης περιγράφουν οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την ποσοτική χαλάρωση που ανακοινώθηκαν συμπτωματικά λίγο πριν τις ελληνικές εκλογές.

Το εκλογικό αποτέλεσμα κρίθηκε από την απόφαση του ελληνικού λαού να αμφισβητήσει τον μονόδρομο της καταστροφής που του υποδείκνυαν – κουνώντας του μάλιστα το δάκτυλο – μέχρι την τελευταία στιγμή τα κόμματα που συγκυβέρνησαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας από το 2012 καταφέρει να εμφανιστεί ως η πολιτική δύναμη που μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική, ήταν φυσικό να επωφεληθεί από την κατάρρευση των κομμάτων της συγκυβέρνησης…

Απ’ αυτό το σημείο ακριβώς αρχίζει η αναμέτρηση του ΣΥΡΙΖΑ με την πραγματικότητα…

Πηγή: Δημήτρης Μηλάκας – «Ποντίκι»

ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ : Δελτίο τύπου για το εκλογικό αποτέλεσμα

1. Το σημερινό αποτέλεσμα των εκλογών αποτελεί μα βαριά ήττα για τις αντιδραστικές κυβερνητικές δυνάμεις ΝΔ κι ΠΑΣΟΚ. Ο λαός καταδικάζοντας τις δυνάμεις αυτές, μαζί με όλες τις δυνάμεις που πήραν μέρος στην επίθεση (ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΛΑΡ, ΛΑΟΣ), αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εκδηλώνει την αγανάκτησή του απέναντι στην βαρβαρότητα της επίθεσης, το ξεπέρασμα του φόβου, την απόφαση του να φύγουν όσοι μας έφεραν μέχρι εδώ, να γυρίσει σελίδα.

2. Εξαιρετικά αρνητικό αποτέλεσμα αποτελεί η τρίτη θέση της εγκληματικής συμμορίας της ΧΑ, που δείχνει ότι απέναντι στις φασιστικές ιδέες και πρακτικές απαιτείται διαρκές μέτωπο, πάλη όχι μόνο για να καταδικαστούν ισόβια οι ναζί αλλά και να ξηλωθούν τα στηρίγματά τους στην αστυνομία και στο κράτος συνολικότερα. Μάχη για να ξεριζωθεί το φασιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο από τις γειτονιές, τα σχολεία, τους χώρους δουλειάς.

3. Το αποτέλεσμα της πολιτικής συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΡΣ είναι θετικό. Υπήρξε διπλασιασμός σε σχέση με τις εκλογές του Ιούνη του 2012. Το αποτέλεσμα της πολιτικής συνεργασίας αντανακλά την επίδραση του άλλου δρόμου της ρήξη και της σύγκρουσης με το χρέος, το ευρώ, την ΕΕ, τις δυνάμεις του κεφαλαίου, που άλλωστε είναι πιο σημαντική από αυτό που καταγράφεται εκλογικά. Αποτύπωσε την διαμαρτυρία και την προειδοποίηση ενός αριστερού κόσμου απέναντι στη δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική συνεργασία έδωσε πρόσθετη δυναμική στο εκλογικό αποτέλεσμα και δίνει ώθηση στην προοπτική συνέχισης και εμβάθυνσης του εγχειρήματος. Συνολικά το αποτέλεσμα μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και την επόμενη μέρα.

4. Το αμέσως ερχόμενο χρονικό διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ θα δοκιμάσει από θέσεις κυβερνητικής ευθύνης την πολιτική που επιδιώκει «ανακούφιση» του λαού, μέσα στο πλαίσιο των συνθηκών της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει ότι χωρίς παύση πληρωμών στο χρέος, χωρίς ρήξη με την ΕΕ και το ευρώ, χωρίς εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, η ελπίδα του εργατικού κινήματος και του λαού δεν θα δικαιωθεί. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χωρίς καμιά αναμονή και περίοδο χάριτος, θα συμβάλλει στην εργατική και λαϊκή αντεπίθεση, θα παλέψει για να επιβληθούν φιλολαϊκά μέτρα, να ξηλωθούν τα μνημόνια, να συνδεθούν οι αγώνες με το πρόγραμμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, στο πλαίσια της λογικής της αριστερής, εργατικής και λαϊκής αντιπολίτευσης.

5. Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τις συντρόφισσες και τους συντρόφους, τις φίλες και τους φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ που έδωσαν με αυταπάρνηση την μάχη. Θα αποτιμήσει με συλλογικό και συντροφικό τρόπο το αποτέλεσμα και την εμπειρία κι θα χαράξει τα επόμενα ενωτικά βήματα, επιμένοντας στο δρόμο της μετωπικής συνεργασίας των δυνάμεων και των αγωνιστών που αναζητούν την Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής. Θα παρέμβει οργανωμένα με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην νέα περίοδο των οξυμένων πολιτικών και κοινωνικών μαχών που ανοίγεται μπροστά μας.

Ταξική η ψήφος και σ' αυτές τις εκλογές. Θρίαμβος της Αριστεράς στους εργατικούς – λαϊκούς δήμους

Κυριάρχησαν τα ταξικά κριτήρια και σ” αυτές τις εκλογές και μάλιστα πολύ πιο έντονα απ” όσο σε προηγούμενες, καθώς οι δυνάμεις της Αριστεράς ξεπερνούν το 50% των ψήφων στις εργατικές – λαϊκές συνοικίες, ενώ αντίθετα το συνολικό ποσοστό της Αριστεράς βρίσκεται κάτω από το 30% στα αστικά και μεσοαστικά προάστια.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι διαφοροποιήσεις των ποσοστών καθενός από τους αριστερούς σχηματισμούς, από δήμο σε δήμο, που σχετίζονται με την ταξική – κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού. Συγκεκριμένα:

Τα μεγαλύτερα ποσοστά του (πάνω από 40%) τα πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ σε Νίκαια – Ρέντη (43,39%), Περιστέρι (43,37%), Κορυδαλλό (43,11%), Αιγάλεω (43,10%), Ίλιον (42,96%), Κερατσίνι – Δραπετσώνα (42,58%), Μεταμόρφωση (42,24%), Ν. Ιωνία (42,20%), Αγ. Αναργύρους – Καματερό (41,65%), Αγ. Βαρβάρα (40,29%) και Γαλάτσι (40,08%).
Τα μικρότερα ποσοστά του (κάτω από 30%) καταγράφονται σε Φιλοθέη – Ψυχικό (20,01%), Κηφισιά (24,28%), Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη (24,69%) και Παπάγου – Χολαργό (28,63%).

Αντίστοιχο ταξικό χαρακτήρα εμφανίζουν και τα ποσοστά του ΚΚΕ, με τα μεγαλύτερα να έχουν δοθεί στην Καισαριανή (11,08%), στην Πατρούπολη (9,71%) και στη Νίκαια (9,39%), για να ακολουθήσουν, με ποσοστά πάνω από 8% οι δήμοι Περιστερίου, Κερατσινίου – Δραπετσώνας, Χαϊδαρίου, Κορυδαλλού, Βύρωνα, Αιγάλεω, Αγ. Αναργύρων – Καματερού και Αγ. Βαρβάρας.
Τα μικρότερα ποσοστά του ΚΚΕ (κάτω από 5%) βρίσκονται, επίσης, σε αστικά και μεσοαστικά προάστια: Φιλοθέη – Ψυχικό 2,90%, Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη 2,97%, Κηφισιά 3,78% και Γλυφάδα 4,59%.

Ταξικά αδιαφοροποίητη εμφανίζεται η ψήφος προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς τόσο τα υψηλότερα όσο και τα χαμηλότερα ποσοστά της συναντώνται σε δήμους με πολύ διαφορετική ταξική – κοινωνική πληθυσμιακή σύνθεση. Οι δήμοι όπου η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήρε ποσοστό πάνω από 1% είναι οι εξής: Περιστέρι (1,17%), Πετρούπολη (1,10%), Βριλήσσια (1,08%), Βύρωνας (1,07%), Γαλάτσι (1,05%), Λυκόβρυση – Πεύκη (1,04%), Ζωγράφου και Αγ. Ανάργυροι – Καματερό (1,03%), Ν. Σμύρνη (1,02%) Φιλαδέλφεια – Χαλκηδόνα (1,01%) και Ηράκλειο (1,00%).
Τα χαμηλότερα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγράφηκαν σε Κηφισιά (0,44%), Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη (0,50%), Πέραμα (0,58%), Κερατσίνι – Δραπετσώνα και Παλιό Φάληρο (0,64%).

Σε σημαντικό βαθμό ταξικά διαφοροποιημένη είναι η ψήφος προς τη συνεργασία ΚΚΕ (μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ, που παίρνει τα μεγαλύτερα ποσοστά της (πάνω από 0,20%) σε Δάφνη – Υμηττό (0,26%), Ηράκλειο και Κερατσίνι – Δραπετσώνα (0,25%), Πετρούπολη (0,22%) και Αγ. Αναργύρους – Καματερό (0,20%).
Τα χαμηλότερα ποσοστά της συνεργασίας των μ-λ οργανώσεων εμφανίζονται σε Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη (0,03%), Φιλοθέη – Ψυχικό (0,06%), Κηφισιά, Λυκόβρυση – Πεύκη και Αγ. Παρασκευή (0,07%) και Φιλοθέη – Ψυχικό, Παλιό Φάληρο και Παπάγου – Χολαργό (0,08%).

Από τις τροτσκιστικές οργανώσεις, το ΕΕΚ έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά του στο Ίλιον (0,17%) και τη Δάφνη – Υμηττό (0,16%), και τα χαμηλότερα σε Φιλοθέη – Ψυχικό, Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη, Πέραμα, Χαλάνδρι και Μαρούσι (0,03).

Το μεγαλύτερο ποσοστό της ΟΚΔΕ καταγράφεται στο Γαλάτσι (0,08%), ενώ δεν καταγράφει κανένα ποσοστό σε Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη, Πετρούπολη, Άλιμο και Λυκόβρυση – Πεύκη.

Πηγή: Εκδοχή.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ: Πρώτη Ανακοίνωση Για Τα Εκλογικά Αποτελέσματα.

Ο λαός καταδίκασε αποφασιστικά και γκρέμισε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση της χώρας. Καταδίκασε ταυτόχρονα όλα τα κόμματα που οργάνωσαν και διαχειρίστηκαν την αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, με την καταβύθιση της ΔΗΜΑΡ και του ΛΑΟΣ και την τοποθέτηση του κόμματος Γ. Παπανδρέου εκτός Bουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε καθαρή εκλογική νίκη, εκφράζοντας το αίτημα του λαού «να φύγουν» αυτοί που κατέστρεψαν τη ζωή του και να έρθουν φιλολαϊκές αλλαγές.

Αυτή η ελπίδα, ωστόσο, δεν μπορεί να δικαιωθεί με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που έχει δώσει διαπιστευτήρια ότι δεν πρόκειται να συγκρουστεί, αντίθετα θα κινηθεί μεσα στο πλαίσιο Ευρωζώνης – ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αρνητικό και ανησυχητικό στοιχείο η κατάκτηση, παρά την κάμψη της, της τρίτης θέσης από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της ΧΑ. Ο αγώνας, ιδεολογικός, πολιτικός και κινηματικός, για το τσάκισμα των φασιστών είναι ανάγκη να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ιδιαίτερα μέσα στη νεολαία και στις γειτονιές.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αυτή τη φορά η μεγάλη εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνοδεύτηκε με απορρόφηση δυνάμεων από τα αριστερά του, γεγονός που αποτυπώνει μια ευρύτερη τάση αναζήτησης ανατρεπτικής πολιτικής.

Το εκλογικό αποτέλεσμα της Πολιτικής Συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ, με την ενίσχυσή της σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012, μέσα σε συνθήκες πόλωσης και εκλογικών διλημμάτων, αποτελεί ένα μικρό θετικό βήμα. Αποτελεί κυρίως έκφραση της πολύ ευρύτερης δυνατότητας της αντισυστημικής, σε μετωπική κατεύθυνση Αριστεράς, να συμβάλει στην αντεπίθεση του μαζικού λαϊκού κινήματος. Και σε αυτό το καθήκον θα ανταποκριθεί την επόμενη μέρα. Με στόχο να καταδικαστεί και να αλλάξει η αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόστηκε και όχι μόνο ο διαχειριστής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ θα δώσει όλες τις δυνάμεις της για την προσδοκία του κόσμου για αλλαγή σελίδας και ανατροπή της βαρβαρότητας. Η συμβολή των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς στην ενίσχυση της κοινωνικής απαιτητικότητας, για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν, για να κατακτήσουμε όσα μας ανήκουν, θα δώσει ώθηση στην αναγκαία εργατική λαϊκή αντεπίθεση. Χωρίς «ανοχή» στην αντιλαϊκή πολιτική και στο κοινωνικό σφαγείο που έχει επιβληθεί, χωρίς «περίοδο χάριτος» σε νέα διαχείριση.

Γραφείο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ, Αθήνα 26/1/2015

23 Ιανουαρίου 2015

Παρουσιάστηκε στα Τρίκαλα το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Μ.ΑΡ.Σ.

Την Πέμπτη 22 Γενάρη πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Αχίλλειον στα Τρίκαλα η παρουσίαση του ψηφοδελτίου του συνδυασμού ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Μ.ΑΡ.Σ. Στο ψηφοδέλτιο συμμετέχουν οι:
- Μάκης Ζέρβας, Αν. Καθηγητής στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο,
- Γιάννης Κόρδας, Μάγειρας,
- Γιώργος Παπαδάκης, Αρχιτέκτονας Μηχανικός,
- Χρήστος Πρεκατές, Γιατρός,
- Εύη Τάχου, Εκπαιδευτικός Ιδιωτικής Εκπαίδευσης,
- Τσάλα Σιλβύ, Άνεργη. 

Το μήνυμα που έστειλαν οι υποψήφιοι με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. – Μ.ΑΡ.Σ. ήταν σαφές. Η ψήφος στην πολιτική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ είναι η πιο κρίσιμη ψήφος. Είναι ψήφος στην Αριστερά που:
  • Από τις 26/1 που θα τεθούν τα διλήμματα θα είναι παρούσα.
  • Δε θα «ξεχάσει τα αιτήματα για κατάργηση του μνημονίου και όλων των μνημονιακών εφαρμοστικών νόμων.
  • Παλεύει για ουσιαστική ανακούφιση και ριζική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, απορρίπτοντας τη μιζέρια του «εφικτού», του «δεν γίνεται τίποτα», την παντοδυναμία των κυρίαρχων τάξεων.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. :
Για να μην εδραιωθεί η υποταγή και ο συμβιβασμός στον οποίο μας οδηγεί ο ΣΥΡΙΖΑ. 
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ.:
Που επιμένει στη ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό, συνολικά για ένα πρόγραμμα ανατροπής. Συνδέει τους αγώνες και τις ζωτικές ανάγκες του σήμερα με την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής. 
Που έχει εμπιστοσύνη στη δύναμη του αγωνιζόμενου λαού. 
Που όποια κυβέρνηση και αν έρθει, θα πρωτοστατήσει στους αγώνες για φιλολαϊκά μέτρα ενάντια σε εκβιασμούς και τελεσίγραφα των αγορών. 
Που είναι ανεξάρτητη από το σύστημα. Μετωπική.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ.:
Με θέληση να συμβάλλει για το μεγάλο κίνημα της ανατροπής για να δικαιωθούν οι ελπίδες του λαού.
Με θέληση να παλέψει και να ανοίξει δρόμους για μια άλλη κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Υπάρχει άλλος δρόμος!
Χωρίς φτώχεια, χρέος και μνημόνια…
Έξω από το ευρώ και την Ε.Ε.!

Υπογραφές στήριξης Τρικαλινών

- Καραλής Βασίλης (φοιτητής Γεωπονίας)
- Κατράνα Μαριλένα (φοιτήτρια Νομικής)
- Μπλέτσας Γιάννης (φοιτητής Γεωπονίας)
- Πλεξίδα Ασπασία (φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής)
- Γούσιου Φιλομένα (φοιτήτρια Παιδαγωγικού)
- Υφαντής Βασίλης (φοιτητής εφαρμοσμένων Μαθηματικών)
- Τσιόκος Άγγελος (σπουδαστής Τ.Ε.Ι.)
- Παπαδάκης Μιχάλης (επιπλοποιός, αντιπρ. Σωμ. Επιπλοποιών)
- Κόρδας Γιώργος (μαθηματικός)
- Παπαευσταθίου Άννα (εκπαιδευτικός μέσης εκπ.)
- Κλιάφα Βικτορία (εκπαιδευτικός μέσης εκπ.)
- Τζαβέλλα Λίτσα (εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπ.)
- Ευσταθοπούλου Εύη (εκπαιδευτικός)
- Λιόλιος Τάκης (συνταξιούχος εκπαιδευτικός)
- Πρεκατές Αντώνης (δάσκαλος)
- Αντάρας Λάμπρος (αρχιτέκτονας μηχανικός)
- Ζαραμπούκα – Χατζημάνου Νιόβη (αρχιτέκτονας μηχανικός)
- Τρύπας Θανάσης (γεωπόνος)
- Ζάμπρας Αλέξανδρος (γιατρός)
- Πατρίκαλου Εύα (γιατρός)
- Νάκου Πέννυ (πολεοδόμος χωροτάκτης)
- Κορδαλής Ηλίας (πολιτικός επιστήμονας)
- Καρτσακλή Ζωή (ιδιωτική υπάλληλος)
- Τζαβέλλας Νίκος (δασολόγος)
- Τόλλιος Δημήτρης (δασοπόνος)
- Τσάλας Τάκης (συνταξιούχος ΟΤΕ)
- Ρίτσος Γιάννης (αγρότης)
- Καυκιάς Γιάννης (μεταφραστής, δημοσιογράφος)
- Νάκου Δανάη (απόφοιτη πληροφορικής)
- Θάνος Φώτης (τελειόφοιτος πληροφορικής)
- Φλώρος Βασίλης (άνεργος)
- Βασιλείου Δημήτρης (άνεργος)
- Γεωργίτσα Κατερίνα (άνεργη)
- Πρεκατές Κωστής (βιβλιοπώλης)
- Κορδαλή Βάσω (πολιτικός επιστήμονας, υπ. Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας)
- Ευσταθίου Μαρία (δικηγόρος)
- Καμπαγιάννης Θανάσης (δικηγόρος)
- Ρόρη Μάτη (συνταξιούχος ιδ. Τομέα)
- Τελειώνης Χρήστος (σύμβουλος επιχειρήσεων)

Διακαναλική συνέντευξη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ.

Βίντεο από τη διακαναλική συνέντευξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ σε αίθουσα της Γενικής Γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης, για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015.

Στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων απαντούν οι:
- Βαγγελιώ Σωτηροπούλου (Β’ Αθήνας)
- Κώστας Γούσης (Επικρατείας)
- Πέτρος Κωνσταντίνου (Α’ Αθήνας)
- Παναγιώτης Σωτήρης (Β’ Αθήνας)

Συντονίζει η Ματίνα Παπαχρηστούδη.

Κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. στην Αθήνα.

Ο Λαός μπορεί να συγκρουστει και να νικήσει
Τη Δευτέρα 19/01 πραγματοποιήθηκε η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. στο θέατρο ΔΗΑΝΑ. Κεντρικό σύνθημα ανάμεσα στα πολλά που ακούστηκαν ήταν το “Εμπρός μαρς να κάνουμε ανταρσία, ψωμί παιδεία ελευθερία”.

Τη συγκέντρωση άνοιξε η Ελένη Βαφειάδου, υποψήφια στην Α' Αθήνας, η οποία τόνισε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα και δεν πρέπει να χαθεί η ιστορική ευκαιρία να τεθούν στο λαό τα ουσιαστικά ζητήματα. Ανέπτυξε το μεταβατικό πρόγραμμα που προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ, το οποίο όπως είπε περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις σε ρήξη με τον Ευρωμονόδρομο της λιτότητας και της ανέχειας. Τόνισε ότι το θέμα της οργάνωσης του λαού είναι κομβικής σημασίας, και σε αυτό το πλαίσιο οι εκλογές ως κεντρική πολιτική μάχη αποκτούν αναβαθμισμένη σημασία.

Ακολούθησε ο Χρήστος Κατσούλας, καλώντας το λαό να ψηφίσει με τη ματιά στην επόμενη μέρα, ενώ υπογράμμισε ότι η αριστερά δεν μπορεί να υιοθετεί την επιχειρηματολογία της χαμένης ψήφου, ούτε να εγκαταλείπει την πάλη για μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση. Επιπλέον, σημείωσε τη σημασία της πολιτικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τη ΜΑΡΣ, η οποία αναδεικνύει τη δυνατότητα ενότητας και μετωπικής λογικής στη βάση του αναγκαίου σήμερα πολιτικού προγράμματος.

Το θέατρο υποδέχτηκε θερμά την Άννα Ζούμπου, από τον αγώνα των καθαριστριών στο υπουργείο οικονομικών. Ακολούθησαν ο Άγγελος Χάγιος, ιστορικό στέλεχος της αριστεράς, μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ και υποψήφιος στην Α' Αθήνας και ο Γιάννης Κουτσουράδης, στέλεχος του Σχεδίου Β, και υποψήφιος στη Β´ Αθήνας.

Στη συνέχεια χαιρέτισε ο Τζαβέντ Ασλάμ εκ μέρους της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας και της Ένωσης Μεταναστών Εργατών. Τοποθετήθηκαν ακόμα η Μαριάννα Τσίχλη, ο Γιάννης Σηφακάκης, ο Δημήτρης Κοσκινάς, ο Τάκης Θανασούλας, ο Χρήστος Μπίστης και ο Τάσος Βασιλειάδης, όλοι υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ.

Δείτε το βίντεο από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. 

22 Ιανουαρίου 2015

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΥΗΣ ΤΑΧΟΥ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΕΚΑΤΕ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τη συνέντευξη των υποψήφιων βουλευτών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Μ.ΑΡ.Σ. Εύης Τάχου και Χρήστου Πρεκατέ στην εκπομπή "Εθνικές Εκλογές 2015" του καναλιού TV 10 της δημοσιογράφου Στέλλας Χασάπη (Τρίτη 20-01-2015).


18 Ιανουαρίου 2015

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΙΣ 17-01-2015

Το Σάββατο 17/1, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Μ.ΑΡ.Σ. στα Τρίκαλα, με ομιλητή τον υποψήφιο Βουλευτή Επικρατείας Κώστα Γούση.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στους υπεύθυνους της κοινωνικής καταστροφής που βιώνει ο λαός μας, δήλωσε πως δεν τους ξεχνάμε και δεν τους συγχωρούμε και πως χαιρόμαστε για το συντριπτικό χτύπημα που θα δεχθούν τα κόμματα του μνημονίου.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α-Μ.ΑΡ.Σ. στέκεται με σεμνότητα πάνω στον ανείπωτο πόνο του λαού μας που οδηγείται στην ανεργία,στη φτώχεια και την εξαθλίωση και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στη βαρβαρότητα που ζούμε σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα με όλες της τις δυνάμεις.
Θα σταθεί και μετά τις εκλογές ως αριστερή, μαχητική, εργατική αντιπολίτευση και θα παλέψει για την συνολική ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ε.Ε.,της τρόικας και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Μ.ΑΡ.Σ. καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους ανέργους και τους ανθρώπους που πετιούνται στο κοινωνικό περιθώριο, να ενισχύσουν με την ψήφο τους μα και την επόμενη μέρα, την αριστερά που εμπνεόμενη από τις πιο ηρωϊκές στιγμές του λαϊκού κινήματος, βρίσκεται και θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή των μαχών που έρχονται, ενωτική, μαχητική, σύγχρονη και ανατρεπτική.
Σπάμε το φόβο, δεν τρομοκρατούμαστε από τους δανειστές, από τους τραπεζίτες και τους "παπαγάλους" τους, δεν τσιμπάμε στην πασοκικής έμπνευσης θεωρία της "χαμένης ψήφου".
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΌΠΩΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!
ΚΟΚΚΙΝΗ ΨΗΦΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.- Μ.ΑΡ.Σ.!

Δείτε το βίντεο από την εκδήλωση, με την ομιλία του Κώστα Γούση.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηριχτής της… νεοφιλελεύθερης «νεανικής επιχειρηματικότητας»

Η αναγγελία εκδήλωσης όπου ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει με τους νέους, εκτός όλων των άλλων, για τη νεανική επιχειρηματικότητα, σηματοδοτεί ένα ακόμη βήμα αποδοχής από τη μεριά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ βασικών νεοφιλελεύθερων αρχών.

Η «νεανική επιχειρηματικότητα» δεν είναι μια ουδέτερη έννοια. Είναι εδώ και χρόνια η «αντιπρόταση» των νεοφιλελεύθερων και των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών στην ανεργία και την επισφάλεια των νέων. Είναι η θέση ότι πρέπει ο κάθε νέος αντί να βρει μια αξιοπρεπή θέση απασχόλησης πρέπει να πάει να φτιάξει τη δική του επιχείρηση και να μπει στο βάρβαρο ανταγωνισμό της αγοράς για να επιβιώσει μέσα σε ένα καπιταλιστικό «πόλεμο όλων εναντίον όλων».

Στην πράξη αυτό οδηγεί στο όνειδος με τα «μπλοκάκια», την ύπαρξη χιλιάδων υποαπασχολούμενων και ημιάνεργων νέων που περιπλανώνται μήπως και βρουν κάποια σύντομη απασχόληση ή ανάθεση έργου, χωρίς τα δικαιώματα των εργαζομένων (συλλογικές συμβάσεις κ.λπ), και με ανάληψη όλου του φορολογικού και ασφαλιστικού κόστους.

Η νεολαία δεν έχει ανάγκη από «επιχειρηματικότητα». Η νεολαία έχει ανάγκη από συλλογικό αγώνα για δημόσια παιδεία και αξιοπρεπή εργασία με δικαιώματα σε μια κοινωνία που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι την επιδίωξη του επιχειρηματικού κέρδους. Σε αυτό τον αγώνα στρατεύεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ!

ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή
ΜΑΡΣ-Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση
Πολιτική συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών-τριών

Καταγγελία του ΚΚΕ(μ-λ) για τους διωκόμενους αγωνιστές στα Τρίκαλα

Το καλοκαίρι του 2014 οι καθαρίστριες που εργάζονταν σε καθεστώς εργολαβίας για την καθαριότητα στο νοσοκομείο Τρικάλων έδωσαν έναν αγώνα για την πληρωμή των δεδουλευμένων τους, καθώς και ενάντια σε ένα κύμα τρομοκρατίας και απολύσεων από τον εργολάβο που κύριο στόχο είχε το τσάκισμα του αγώνα τους. Ένας αγώνας που έβαλε στην πόλη μας συνολικά τα ζητήματα των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε παρόμοιο καθεστώς. Ένα καθεστώς που στο όνομα της υποτιθέμενης μείωσης του κόστους των δημόσιων υπηρεσιών, δημιουργεί πεδίο τεράστιας κερδοφορίας για κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες. Μια κερδοφορία που βασίζεται στους μισθούς πείνας που δίνουν στους εργαζόμενους, όταν τους δίνουν, στις εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει και στις συνεχόμενες απολύσεις προσωπικού.

Σήμερα, 5 μήνες μετά, ο εν λόγω εργολάβος κάνει μήνυση ενάντια σε 10 άτομα, που ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των καθαριστριών. Ανάμεσά τους βρίσκονται εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, μέλη αριστερών παρατάξεων, η Αγωνιστική Πρωτοβουλία ιδ. Υπαλλήλων και δημοσιογράφοι που αναμετέδιδαν τις ειδήσεις που γεννούσαν οι καθημερινές κινητοποιήσεις. Αυτή η μήνυση δεν είναι καθόλου τυχαία και ειδικά σε μια τέτοια περίοδο. Είναι μια πράξη πολιτική που στοχεύει τον αγώνα των καθαριστριών του νοσοκομείου και όλους τους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Στοχεύει σε όλο τον κόσμο που αγωνίζεται είτε για τα δικαιώματά του είτε στέκεται αλληλέγγυος σε αγώνες που ξεσπάνε σε χώρους δουλειάς. Εντάσσεται στο κλίμα της όλο και πιο έντονης φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής που προωθείται κυρίως από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η οργάνωση Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει στον τρικαλινό λαό την φασιστικού χαρακτήρα μήνυση του συγκεκριμένου εργολάβου και τον καλεί να σταθεί αλληλέγγυος στους διωκόμενους αγωνιστές και δημοσιογράφους.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *