Δυναμική απάντηση του κινήματος στις επιθέσεις κυβέρνησης-Φορτσάκη
του Γιώργου Μανούρα, εφημ. "Πριν"
Η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τις πρυτανικές αρχές των
πανεπιστημίων και ιδιαίτερα του πρύτανη του ΕΚΠΑ Θ. Φορτσάκη επέλεξε να
μετατρέψει, το προηγούμενο διάστημα, το κέντρο της Αθήνας σε φρούριο. Τα
πανεπιστήμια στο κέντρο έκλεισαν και φρουρούνταν από τα ΜΑΤ, τα οποία
απαγόρευαν την είσοδο των φοιτητών σε αυτά. Ουσιαστικά η κυβέρνηση
απαγόρευσε στους φοιτητικούς συλλόγους να συνεδριάσουν μέσα από γενικές
συνελεύσεις, επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να μπλοκάρει τη μαζικοποίηση
της συμμετοχής των φοιτητών στις εκδηλώσεις για την επέτειο της 17ης
Νοέμβρη. Ακολούθησε ο σοβαρός τραυματισμός δυο φοιτητών από τα κλομπ των
δυνάμεων καταστολής έξω από τη Νομική αλλά και το βίαιο χτύπημα της
φοιτητικής πορείας για μια ακόμα φορά από τα ΜΑΤ και τις ομάδες ΔΕΛΤΑ
στο Πολυτεχνείο, όπου θα πραγματοποιούνταν συντονιστικό την Πέμπτη 13
Νοέμβρη το βράδυ.
Στην προσπάθεια αυτή της συνολικότερης καταστολής του Φοιτητικού
Κινήματος εντάσσεται και η ανακοίνωση που εξέδωσε η πρυτανεία του ΕΚΠΑ
σχετικά με την επέτειο του Πολυτεχνείου. Μέσα σε ένα παραλήρημα
αυταρχισμού η πρυτανική αρχή βάζει μια κατεύθυνση διεξαγωγής
«δημοψηφισμάτων» μέσω διαδικτύου, με ερωτήσεις που θα τίθενται από τις
επιμέρους αρχές και θα αφορούν το δίπολο «ανοιχτή – κλειστή σχολή»,
υποκαθιστώντας την έννοια των γενικών συνελεύσεων και των φοιτητικών
συλλόγων, οι οποίες θα μπουν στο περιθώριο, δηλαδή θα καταργηθούν. Ο
μανδύας με τον οποίο θέλει να ντύσει την κατάργηση του γνήσιου
δημοκρατικού κυττάρου του φοιτητικού σώματος, των γενικών του
συνελεύσεων, δεν ξεγελά κανέναν! Ο Θ. Φορτσάκης και οι νέες πρυτανικές
αρχές, όπως και τα Συμβούλια Ιδρύματος, το υπουργείο, οι εξωτερικές
αξιολογήσεις αλλά και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, έχουν μιλήσει για μια ανάγκη
αποπολιτικοποίησης των συλλόγων. Θέλουν να κάνουν τα πανεπιστήμια
«κολέγια», με φοιτητές που δεν θα σηκώνουν το ανάστημά τους για να
παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Θέλουν φοιτητές που θα υποδέχονται «με
το σεις και με το σας» πρυτάνεις και καθηγητάδες – μάνατζερ και παίρνουν
το ρόλο του εκπροσώπου τύπου της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια αλλά και
του αστυνομικού διευθυντή αν χρειαστεί. Φοιτητές που θα υποδέχονται ως
«ανάπτυξη» και «εξυγίανση» τις εταιρείες που πάνε να αλώσουν πλήρως το
πανεπιστήμιο ορίζοντας το γνωστικό αντικείμενο των σχολών. Θέλουν η
νεολαία να συμβιβάζεται με το μέλλον που της ετοιμάζουν, να πιστέψει πως
φταίει η ίδια για τα προβλήματά της!
Το φοιτητικό κίνημα δεν τρομοκρατείται, ούτε ράβει κοστούμια διαλόγου
με τους Φορτσάκηδες! Το φοιτητικό κίνημα δεν αποστειρώνεται, αλλά
συνεχίζει να παλεύει για τα αιτήματά του σε σπουδές και δουλειά με
αξιοπρέπεια για όλους, για μια ολόκληρη ζωή όπως την ονειρεύονται οι
νέοι, χωρίς φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση και εκμετάλλευση, και όχι για
την επιβίωση στην κόλαση της κρίσης. Το φοιτητικό κίνημα ξέρει ότι όταν
η κυβέρνηση και οι Φορτσάκηδες μιλάνε για «δημοκρατία» εννοούν μπάτσους
και εισαγγελείς απέναντι στο κίνημα, εννοούν κρίση, Μνημόνια και χρέη
που άλλος τα δημιουργεί και άλλος τα πληρώνει, εννοούν διαρκή απειλή διά
της απόλυσης από τη δουλειά ή της διαγραφής από το πανεπιστήμιο,
εννοούν πως όποιος αμφισβητεί το σύστημά τους είναι τρομοκράτης! Για το
φοιτητικό κίνημα, δημοκρατία είναι επιβολή των αναγκών του, ο αγώνας
μέσα από μαζικές πολιτικές γενικές συνελεύσεις και ο συντονισμός τους.
Για το φοιτητικό κίνημα, δημοκρατία είναι να σπάσει τη βιτρίνα της
ομαλότητας και της δήθεν συναίνεσης, που όσο επιβάλλεται διαλύει τη ζωή
του λαού και της νεολαίας!
Και τη σπάει μέρα με τη μέρα. Δείχνει πως δεν καταστέλλεται και δεν
ενσωματώνεται! Αυτές τις μέρες ξεσπάει ένα κύμα καταλήψεων πανελλαδικά
το οποίο στοχεύει στο σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και τους
εκφραστές της αντιλαϊκής πολιτικής που διαλύουν τις ζωές μας
εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου – για να μη μείνει στη θέση
του κανένας Φορτσάκης, κανένας αντιλαϊκός νόμος, καμία κυβέρνηση! Σε
αυτή την κατεύθυνση άλλωστε οι φοιτητές καλούν το σύνολο της εκπαίδευσης
να βρεθεί στο πλάι τους. Κινητοποιούνται μαζί με τους μαθητές εδώ και
μήνες και καλούν όλο το λαό να κατέβει στην απεργία της 27ης του Νοέμβρη
ώστε να δημιουργηθεί ένα πραγματικό ποτάμι ρήξης και ανατροπής που θα
θυμίζει τις μαχητικές και μεγαλειώδεις απεργίες της περιόδου 2010-12.
Όπως το 1973 έτσι και τώρα οι φοιτητές κάνουν το πρώτο βήμα. Βγαίνουν
μπροστά, με ψηλά το κεφάλι και αγωνίζονται κόντρα στην τρομοκρατία της
κυβέρνησης και των πραιτοριανών της, αλλά και κόντρα στην εκλογική
αναμονή που μας θέλει στον καναπέ μας να περιμένουμε άπραγοι και ήσυχοι.
Πρέπει να βρεθούμε στο δρόμο για να ανατρέψουμε το σύνολο αυτής της
πολιτικής για να σπουδάσουμε, να εργαστούμε και να ζήσουμε με
αξιοπρέπεια, με βάση τις ανάγκες μας και τις δυνατότητες της εποχής
