Πηγή: Το Περιοδικό
Γράφει: Belén Fernández
Μετάφραση: Κίμων Παπαθωμάς
Η συγκάλυψη της μονομερούς φύσης της βίας στην περιοχή της Λωρίδας της Γάζας (v.2)
Η
ισραηλινή κοινωνία έχει εξασφαλίσει πως οι αδέσποτες γάτες του Τελ Αβίβ
δε θα πεινάσουν, την ίδια ώρα που σιγουρεύει ότι θα πεινάσουν οι
άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας. Από τις “Selfies
του Πολεμικού Καταφύγιου” στον Σνίτσελ τον γάτο και άλλες ισραηλινές
ιστορίες ανθρώπινου ενδιαφέροντος που συγκαλύπτουν την μονομερή φύση της
βίας στην περιοχή. Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος.
Στο τελευταίο μου άρθρο, εξέφρασα τον θαυμασμό μου
απέναντι στην προσαρμοστικότητα των Ισραηλινών στα πλαίσια του αγώνα
τους να επιβιώσουν – με τη βοήθεια του Facebook και άλλων σωτήριων
μεθόδων – την περίοδο που ο ισραηλινός στρατός διενεργεί μια
αδικαιολόγητη σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας. 172 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής στη παραθαλάσσια αυτή φυλακή, αλλά τουλάχιστον οι Παλαιστίνιοι δεν υποφέρουν υπό τον ήχο πολεμικών σειρήνων.
Απ” ότι φαίνεται, οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι ήρωες στο εμπόλεμο Ισραήλ. Ένα άρθρο της Jerusalem Post με τίτλο “Οι ρουκέτες δεν μπορούν να νικήσουν τον Σνίτσελ τον Γάτο”
αναφέρει πως μια ισραηλινή γάτα “κατάφερε να διαφύγει αβλαβής, όταν
θραύσματα μιας οβίδας έπεσαν στο δέντρο της, το απόγευμα της Κυριακής”.
Τα θραύσματα, πληροφορούμαστε, ήταν το αποτέλεσμα της αναχαίτισης μιας
ρουκέτας από τον “Σιδερένιο Θόλο”, το αμυντικό αντιπυραυλικό σύστημα του
Ισραήλ. Η σκηνή αιχμαλωτίστηκε σε ένα 12λεπτο βίντεο από τις κάμερες
ασφαλείας, στο τέλος του οποίου “ο Σνίτσελ ο Γάτος πηδά από το ίδιο
δέντρο και τρέχει σπίτι, υποθέτουμε πίσω στους πανευτυχείς ιδιοκτήτες
του”.
Καθώς ο αρθρογράφος της Post δε φαίνεται
να έχει επικοινωνήσει με τους εν λόγω ιδιοκτήτες, δεν γίνεται εμφανές
πως γνωρίζει το όνομα του γάτου. Αλλά δεΝ πειράζει, καλό ακούγεται.
Πιο σημαντικό, αφού οι εισερχόμενες
ρουκέτες δεν μπορούν να νικήσουν ούτε τον Σνίτσελ τον γάτο, γιατί το
Ισραήλ ισοπεδώνει με φανατισμό τη Γάζα στη φαινομενική προσπάθειά του να
τις σταματήσει;
Αυτοί που δεν έχουν την δυνατότητα να προσέξουν ικανοποιητικά τα κατοικίδια τους παροτρύνονται
να τα αφήσουν σε ένα καταφύγιο στο Τελ Αβίβ, καθώς, σύμφωνα με τη
ισραηλινή διευθύντρια της SPCA (ΣτΜ – διεθνής οργάνωση για τη προστασία
των ζώων / Society for the Prevention of Cruelty to Animals) “είναι πολύ
σημαντικό για μας να αποτρέψουμε το πόνο, τόσο των ζώων όσο και των
κατοίκων του Νότου”.
Εν τω μεταξύ, η εκπρόσωπος μιας άλλης ισραηλινής οργάνωσης που ονομάζεται “Αφήστε τα ζώα να ζήσουν” (Let the Animals Live),
προτρέπει τους κατοίκους του κεντρικού Ισραήλ να υιοθετήσουν αδέσποτα
σκυλιά από το νότο «έτσι ώστε να τα απομακρύνουν από τη γραμμή του
πυρός». Φυσικά, την ίδια στογμή, είναι υπερβολικό να ζητάμε από τον
ισραηλινό στρατό να αφήσει τα ανθρώπινα όντα να ζήσουν στη λωρίδα της
Γάζας…
Αλλά μήπως τα ζώα της Παλαιστίνης περνάνε καλύτερα;
Στο πέρασμα των χρόνων, οι ισραηλινές
στρατιωτικές περιπέτειες έχουν προκαλέσει καταστροφές όλων των ειδών στο
ζωικό βασίλειο. Το 2004, ένα «ξεφάντωμα» γκρεμίσματος και ισοπέδωσης διέλυσε τον ζωολογικό κήπο της Ράφα, σκοτώνοντας –ανάμεσα σε άλλα– πάπιες, χελώνες, μία στρουθοκάμηλο και ένα καγκουρό.
Ένα άρθρο του 2012 στην Telegraph αναθυμάται
πως, στον απόηχο της αιμοβόρου ισραηλινής Επιχείρηση Εκτοξευόμενος
Χαλκός (Operation Cast Lead, 2008-09), ένας ζωολογικός κήπος στη πόλη
της Γάζας “κατέληξε να βάφει λωρίδες ζέβρας σε ένα γαϊδούρι, για να
αντικαταστήσει δύο ζέβρες που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής
επίθεσης”.
Το λιοντάρι στο ζωολογικό κήπο της
παλαιστινιακής κωμόπολης Khan Yunis πέθανε επίσης, ωθώντας τον ιδιοκτήτη
του κήπου να ερευνήσει “στοιχειώδεις τεχνικές ταξιδερμίας στο
διαδίκτυο”, έτσι ώστε να διατηρήσει ένα δείγμα της “ψωριάρας γάτας” μαζί
με σειρά από άλλα νεκρά ζώα του κήπου.
Όπως φαίνεται, στην Παλαιστίνη οι γάτες είναι τυχερές αν έχουν έστω και μία ζωή.
Στο Ισραήλ απ” την άλλη, η υπερβολική
ανησυχία για τα ζώα –τουλάχιστον για αυτά που βρίσκονται εντός των
ισραηλινών συνόρων– βοηθά το πολεμοκάπηλο καθεστώς να διατηρεί το
προσωπείο μιας ανθρωπιστικής κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία έχει εξασφαλίσει ότι οι αδέσποτες γάτες του Τελ Αβίβ δε θα πεινάσουν, την ίδια ώρα που σιγουρεύει ότι οι άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας θα πεθάνουν της πείνας – και ότι η γραμμή του πυρός θα περνά μέσα από τους Παλαιστίνιους, αλλά όχι από τα ισραηλινά σκυλιά.
