ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ...
πως θα ζούσαμε σε μια εποχή που οι περισσότεροι φίλοι και συγγενείς μας
θα ήταν άνεργοι, που τα λουκέτα θα αποτελούσαν καθημερινότητα, που θα
ψάχνει κόσμος να βρει τροφή στα σκουπίδια, που θα κλείνουν νοσοκομεία
και σχολεία, που θα φεύγουν μετανάστες τα παιδιά μας, που θα
καταργούνταν οι συλλογικές συμβάσεις και κάθε εργασιακό δικαίωμα, που θα
επιστρατευόταν ακόμη και η πρόθεση να απεργήσεις, που θα ξαναζούσαμε
χαράτσια, που θα κυβερνούσαν με πράξεις
νομοθετικού περιεχόμενου, που θα επέβαλλαν την πολιτική τους με την
τρομοκρατία των ΜΜΕ και τα χημικά των ΜΑΤ.
ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ...
πως θα ζούσαμε τις μέρες της επιστροφής του φασισμού και του ρατσισμού,
θα θρηνούσαμε τις δολοφονίες ανθρώπων από τάγματα εφόδου των νεοναζί,
θα βλέπαμε στρατόπεδα συγκέντρωσης, πογκρόμ με το όνομα "Ξένιος Δίας"
και διαπόμπευση ασθενών ανθρώπων. Πως θα ζούσαμε την προσπάθεια
κυριαρχίας κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού.
ΚΙ ΟΜΩΣ...ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΤΥΧΑΙΑ
Ζούμε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί το λαό η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ –
ΠΑΣΟΚ, που θυσιάζει τα εργατικά δικαιώματα στο σφαγείο των μνημονίων,
των τραπεζικών και των πολυεθνικών συμφερόντων. Όσο και αν προσπαθεί η
κυβέρνηση και τα ΜΜΕ να πείσουν ότι τα δύσκολα τελείωσαν, όλοι
καταλαβαίνουμε πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Το κεφάλαιο, η κυβέρνηση
και η Ευρωπαϊκή Ένωση μεθοδεύουν τη εξαθλίωση μας, με χιλιάδες
απολύσεις, χαράτσια, άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, ξεπούλημα
της δημόσιας περιουσίας. Θέλουν να αρπάξουν τον κοινωνικό πλούτο που
παράγουμε, στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός
εργαζομένου υποταγμένου και πειθήνιου. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η
Ευρωπαϊκή Ένωση ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση τους. Η αντιλαϊκή
και αντικοινωνική πολιτική τους δεν μπορεί παρά να επιβάλλεται με «νόμο
και τάξη», με καταστολή και πρακτικές κοινοβουλευτικής δικτατορίας και
υπό το φόβο του μπαμπούλα των μαντρόσκυλων του συστήματος, των
παρακρατικών νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής.
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ...
Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία και εδώ στη πόλη μας η
συγκρότηση ενός μετώπου αγώνα και ανατροπής, πρωτοβάθμιων σωματείων και
συντονισμών, εργατικών συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα και κάθε ταξικής
δύναμης που θα παλέψει ενάντια στο σύγχρονο Μεσαίωνα.
Χρειαζόμαστε όμως και ένα χώρο συνεύρεσης, συζήτησης και κοινής δράσης.
Βασικό ζητούμενο είναι η λειτουργία μιας λέσχης, για να μπορέσει να
απαντήσει στην αγωνία και να συντονίσει αποτελεσματικά τον αγώνα των
χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων που βρίσκονται στο στόχαστρο της
επίθεσης.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΜΙΑ ΛΕΣΧΗ:
• που θα προάγει την
ενεργητική συμμετοχή, μέσα από συνελεύσεις και διαδικασίες βάσης,
ενάντια στις λογικές ανάθεσης. πραγματικό εργαλείο ενάντια στον
κατακερματισμό, τη διάσπαση και τον απομονωτισμό
• θα αποτελεί τον αναμεταδότη κάθε μικρού και μεγάλου γεγονότος που θα συμβαίνει στην τοπική μας κοινωνία και ευρύτερα.
• ασπίδα απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και του κράτους,
• πόλο υποδοχής και συσπείρωσης όλων των εργαζομένων και ανέργων για να σπάσει τα τείχη που ορθώνουν ανάμεσά μας
• πρωτοπόρα στη μάχη της επιβίωσης μέσα από την πάλη για μέτρα άμεσης ανακούφισης
• που στηρίζει ενισχύει και συμβάλλει στη δημιουργία επιτροπών και σωματείων στους χώρους δουλειάς.
• της αλληλεγγύης, που να ανατρέπει τη νομιμότητα των κατασχέσεων
σπιτιών, των διακοπών σε ρεύμα και νερό, τη νομιμότητα που εξαθλιώνει τη
ζωή μας και κατάσχει τους όρους επιβίωσής μας.
• Μέσα από τη λέσχη
να φτιάξουμε ανεξάρτητες δομές από το κράτος και τους εργοδότες, σε
συντονισμό με εργατικές και άλλες συλλογικότητες.
• αντιπαλεύει την ξενοφοβία, το ρατσισμό, το φασισμό και το σεξισμό.
• της καλλιτεχνικής αυτενέργειας, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των τοπικών καλλιτεχνών και δημιουργών.
• της οικολογικής συνείδησης και δράσης, της ενίσχυσης των τοπικών
αγώνων για την προστασία του περιβάλλοντος από την αγοραία ανάπτυξη.
• Ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση που ιδιωτικοποιεί και
εμπορευματοποιεί κάθε δημόσιο ελεύθερο χώρο και παράγει ασφυκτικό και
απάνθρωπο αστικό χώρο.
• Και πάνω απ' όλα χώρος ενότητας και δράσης,
πραγματικής αλληλεγγύης των "από κάτω" ώστε να μην αφήσουμε κανένα
συμπολίτη μας μόνο του στην κρίση.
Μας θέλουν μόνους,
φοβισμένους, καταθλιπτικούς, διαιρεμένους, υποταγμένους, μοιρολάτρες, να
πιστεύουμε πως εμείς οι ίδιοι φταίμε για την ανεργία μας και τη φτώχεια
μας, να τρώμε τις σάρκες μας μεταξύ μας.
ΩΣ ΕΔΩ! Ο ΑΤΟΜΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΥΣΗ. ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ, ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ,ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ
ΤΗ ΜΙΣΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ.
Συλλογικότητα-Αντίσταση-Αξ
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, τους
αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες των Τρικάλων να
στηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργά στη Λέσχη Εργασίας και Πολιτισμού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10/11, 6μ.μ. ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
