πηγή, εφημ. εργατική αλληλεγγύη
Οι κοινότητες των Ρομά (τσιγγάνοι, γύφτοι ή με όποιο άλλο
υποτιμητικό όνομα αποκαλούνται σε κάθε χώρα) βρίσκονται στο στόχαστρο
των ρατσιστικών κυβερνήσεων της Ευρώπης.
Ο Ολάντ και οι υπουργοί του στη Γαλλία ανταγωνίζονται τους φασίστες
της Μαρίν Λεπέν σε επίδειξη απανθρωπιάς και έφτασαν να απελάσουν μια
15χρονη μαθήτρια, αρπάζοντάς την μέσα από τα χέρια των καθηγητών της στη
διάρκεια σχολικής εκδρομής (δείτε περισσότερα στη σελίδα 19). Στην
Ιταλία, η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, δεν αρκούνται στη δολοφονία
προσφύγων στα ανοιχτά της Σικελίας, αλλά κάνουν επιθέσεις σε
καταυλισμούς Ρομά, θέλοντας να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει ότι αυτοί
φταίνε για τη φτώχεια, την ανεργία και τη διάλυση που έχει φέρει η κρίση
και η λιτότητα σε δήμους και κοινωνικές υπηρεσίες.
Οργανώνουν απελάσεις Ρομά, χωρίς να ξέρουν ούτε καν πού να τους
απελάσουν. Οι Ρομά δεν είναι “ξένοι”, δεν είναι “μετανάστες”, αλλά ζουν
-νομαδικά ή μη- σε ευρωπαϊκό έδαφος εδώ και 700 τουλάχιστον χρόνια. Οι
φασιστικές οργανώσεις βρίσκουν χώρο για να ρίξουν το δηλητήριό τους και
να εξαπολύσουν επιθέσεις, όπως τους στρώνουν το δρόμο οι κυβερνήσεις. Οι
φίλοι της Χρυσής Αυγής στην Ουγγαρία και στη Βουλγαρία οργανώνουν
δολοφονικά πογκρόμ ενάντια στους καταυλισμούς.
Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση και η αστυνομία επιδιώκουν να
γίνουν πιο ενεργητικό κομμάτι αυτού του ευρωπαϊκού ρατσιστικού μετώπου
κατά των Ρομά. Η προβολή που πήρε το θέμα της “μικρής Μαρίας” από τα ΜΜΕ
εντάσσεται σε αυτή την προσπάθεια. Τα χιλιάδες παιδιά Ρομά που είναι
καταδικασμένα να ζουν χωρίς τα στοιχειώδη στους καταυλισμούς, τα παιδιά
που ζητιανεύουν στο δρόμο, τα παιδιά που στοιβάζονται σε στρατόπεδα
συγκέντρωσης, ξεριζώνονται με το ζόρι ή αποχωρίζονται τους γονείς τους
είναι “συνηθισμένο φαινόμενο”, όσο είναι μελαχρινά. Ένα ξανθό παιδί όμως
είναι σίγουρα “κλεμένο” και αξίζει να κηρυχθεί συναγερμός.
Σε κάθε περιοχή, οι τοπικές ΚΕΕΡΦΑ, όπως και κάθε αντιφασιστικός και
αντιρατσιστικός συντονισμός πρέπει να λάβει υπόψη του την πρόκληση από
τη μεριά της κυβέρνησης. Πρέπει να αντικρούσουμε όλα τα ρατσιστικά
επιχειρήματα και να μην αφήσουμε να διχάσουν τις γειτονιές μας, βάζοντας
τους φτωχούς σε διαμάχη με τους φτωχότερους. Στο Χαλάνδρι, με αφορμή το
Νομισματοκοπείο, έχουν ήδη γίνει σημαντικά βήματα.
Η αθώωση των 16 Ρομά του καταυλισμού στο Νομισματοκοπείο, που
κατηγορούνταν για παράνομη λήψη ηλεκτρικού ρεύματος, ήταν το αποτέλεσμα
της αποφασιστικής στάσης τους και της μαζικής καθόδου στα δικαστήρια
της Ευελπίδων στις 10 Οκτώβρη.
Η κυβέρνηση δεν σταματάει τα σχέδιά της για το ξήλωμα του καταυλισμού
και την παράδοσή του στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Αυτό, μάλιστα,
φρόντισε να το δείξει την ημέρα της δίκης. Στις 5 το πρωί η αστυνομία
πραγματοποίησε νέα εισβολή στον καταυλισμό με δυο κλούβες ΜΑΤ και
εισαγγελέα με δικαιολογία ότι ψάχνει για ένα χαμένο όπλο. Άγρια χαράματα
μπουκάρισε ξανά στις παράγκες ξυπνώντας παιδιά και ηλικιωμένους και
«πολύ ευγενικά» με φωνές και πετώντας ρούχα και άλλα πράγματα στα
πατώματα και στα χώματα προχώρησε σε έρευνα. Βέβαια δεν βρήκαν τίποτα.
Παρόλα αυτά προχώρησαν σε 5 προσαγωγές ανδρών τους οποίους λίγο αργότερα
άφησαν ελεύθερους.
Με όλα αυτά είναι φανερό ότι η επίθεση κυβέρνησης και αστυνομίας στα
πλαίσια της μνημονιακής και ρατσιστικής πολιτικής της κλιμακώνεται. Η
επίθεση ενάντια σε κάθε χώρο που αντιστέκεται είναι στην πρώτη γραμμή
εξομοιώνοντας τις κοινωνικές αντιστάσεις με την εγκληματική βία των
ακροδεξιών ναζιστικών συμμοριών. Αυτό οι Ρομά το διαπιστώνουν από πρώτο
χέρι γι’ αυτό και η ολοήμερη παραμονή στον χώρο των δικαστηρίων
μετατράπηκε σε συνέλευση.
Μαζί με την αγανάκτηση εκφράζονταν και η διάθεση για αγώνα. Οι
συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν με απόψεις για ακόμα μεγαλύτερη και
καλύτερη οργάνωση. Για άπλωμα της συμπαράστασης στους περίοικους και την
κοινωνία γύρω. Για αναγνώριση των συμμαχιών και των συμπαραστατών.
“Αυτοί δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν οργανώσουμε την
καθημερινότητα μέσα στον καταυλισμό και με τους περίοικους”, ήταν η
άποψη που έβγαινε από παντού..
Με τα συνδικάτα
Σε αυτές τις συζητήσεις η Εργατική Αλληλεγγύη έδωσε το παρών και η
βοήθειά της θεωρήθηκε από τους ίδιους δεδομένη για την προβολή του αγώνα
τους, των προβλημάτων και των αιτημάτων τους. Εκεί έπεσε η ιδέα για μια
κοινή συγκέντρωση-συζήτηση (συνέλευση) των Ρομά με την στήριξη της
Εργατικής Αλληλεγγύης και της ΚΕΕΡΦΑ μέσα στον καταυλισμό, το αμέσως
επόμενο διάστημα προκειμένου να οργανωθούν καλύτερα. Για τα ζητήματα που
αφορούν τη σύνδεσή τους με τους εργαζόμενους της περιοχής και τους
μαζικούς φορείς, όπως σχολεία, καθηγητές, δασκάλους, συλλόγους γονέων
και κηδεμόνων, το σωματείο των εργαζόμενων του Δήμου, κ.α.
Από την δική τους την μεριά, η Ε.Α. και η ΚΕΕΡΦΑ μπορούν να βοηθήσουν
σε αυτή την κατεύθυνση ενάντια στην περιθωριοποίηση και τη ρατσιστική
υστερία που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση που θέλει τους Ρομά σαν το
μαύρο πρόβατο της περιοχής και όχι κομμάτι του εργατικού κινήματος και
της κοινωνίας που αντιστέκεται και αγωνιζέται κόντρα στα σχέδιά της.
Την ίδια μέρα στα δικαστήρια εκδικαζόταν παρόμοια υπόθεση από τον
καταυλισμό των Ρομά στην Παιανία για δήθεν κλοπή ρεύματος από την
εκκλησία. Πρόκειται για άλλο ένα δείγμα της εκτεταμένης προσπάθειας του
κράτους να στοχοποιήσει τους Ρομά σε όλη την χώρα και σίγουρα έχει να
κάνει με την γενικότερη ρατσιστική υστερία απέναντι στους Ρομά από τις
κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην προσπάθειά τους να χτυπηθεί η
διαφορετικότητα και η πολυπολιτισμικότητα. Η σύνδεση των δυο καταυλισμών
και των προβλημάτων τους μπορεί να είναι ένα βήμα καλύτερου συντονισμού
και οργάνωσης του αγώνα των Ρομά ενάντια στο ρατσισμό.
Την ώρα που κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ ουρλιάζουν
υστερικά για “Ρομά που κλέβουν παιδιά” οι ίδιοι μαζί με αντιρατσιστικές
οργανώσεις και τοπικούς φορείς μπορούν να αποδείξουν ότι απέναντι σε
όσους θέλουν να μας διαιρέσουν, εμείς μπορούμε να απαντήσουμε με κίνημα
από τα κάτω.
Νίκος Γεωργίου, Χαλάνδρι
