Μαριάννα Τζιαντζή. εφημ. "Πριν"
Τι προτιμάτε, σχολικούς φύλακες ή νοσηλευτές; Αυτό το δίλημμα έθεσε
πρόσφατα στον ελληνικό λαό ο Αντώνης Σαμαράς. Ένα παρόμοια δίλημμα έχει
τεθεί εδώ και καιρό και στο λαό του Ντιτρόιτ: Τι προτιμάτε, Βαν Γκογκ ή
συντάξεις;
Το Ντιτρόιτ δεν έχει τρόικα, όμως έχει τον Κέβιν Ορ, το διορισμένο
από τον κυβερνήτη του Μίσιγκαν «μάνατζερ εκτάκτου ανάγκης» (emergency
manager). Ο Ορ, ένας δικηγόρος ειδικευμένος στο πτωχευτικό δίκαιο,
εκπροσωπούσε την Κράισλερ που κατάφερε να ανακάμψει και να παρουσιάσει
κέρδη μετά την πτώχευση που είχε κηρύξει το 2009.
Την Πέμπτη ο Ορ, με
τις δοτές υπερεξουσίες του, κατέθεσε το αίτημα πτώχευσης της πόλης. Για
να ξεπληρώσει η πόλη τα χρέη της, που ανέρχονται περίπου σε 20 δισ.
δολάρια, θα πρέπει να ρευστοποιηθεί η δημοτική περιουσία και να
απογυμνωθούν τα δημοτικά ασφαλιστικά ταμεία και τα ασφαλιστικά ταμεία
των αυτοκινητοβιομηχανιών, δηλ. να περικοπούν άγρια οι συντάξεις και η
υγειονομική περίθαλψη των πολιτών. Στην περιουσία της πόλης
συγκαταλέγεται το Ινστιτούτο Τεχνών του Ντιτρόιτ όπου εκτίθενται έργα
των Βαν Γκογκ, Ντεγκά, Ματίς, Ντιέγκο Ριβέρα κ.ά., απομεινάρια της
χρυσής εποχής της πρωτεύουσας της αυτοβιομηχανίας.
Είναι πολλές οι αναλογίες (φυσικά και οι αβυσσαλέες διαφορές) ανάμεσα
στο Ντιτρόιτ και την Ελλάδα, με τη διαφορά ότι εκεί η ανεργία (16%)
είναι η μισή από ό,τι εδώ. Π.χ., στις αρχές του 2013 μόνο το ένα τρίτο
των ασθενοφόρων της πόλης ήταν σε λειτουργία, όμως και τα δικά μας
δημόσια νοσοκομεία δεν πάνε πίσω ως προς τη διάλυση. Εδώ ξεπαστρέψαμε τα
Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, ενώ στο Ντιτρόιτ ρήμαξαν την ιστορική Συμφωνική
Ορχήστρα της πόλης. Eδώ και χρόνια τα ενεχυροδανειστήρια έχουν γίνει το
σήμα κατατεθέν του Ντιτρόιτ, ενώ εμείς έχουμε τα γνωστά κίτρινα μαγαζιά
όπου απελπισμένοι άνθρωποι ξεπουλούν τα χρυσαφικά τους. Kάθε Έλληνας
οφείλει στους δανειστές 12.500 ευρώ και κάθε Ντιτροϊτανός 25.000
δολάρια. Αυτοί έχουν τον πανίσχυρο Κέβιν Ορ, εμείς έχουμε τους
Ράιχενμπαχ και Φούχτελ. Όπως επισημαίνουν Αμερικανοί αναλυτές, το
Ντιτρόιτ γίνεται το πειραματόζωο και για άλλες αμερικανικές πόλεις, όπως
η Ελλάδα έχει γίνει πεδίο οικονομικών και εργασιακών δοκιμών και γι’
άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
