ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ο λαός δεν ξεχνά.

Στις κρίσιμες καμπές της ζωής και της ιστορίας μας  αντλούμε δυνάμεις και αυτοπεποίθηση απ’τις μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις μας. Σήμερα το βροντερό ΟΧΙ τις Κύπρου στο «σχέδιοδιάσωσης» είναι χαστούκι στη πολιτική του ιμπεριαλισμού και τον ντόπιων καπιταλιστών πουεξοντώνουν τους λαούς της Ελλάδας, Ισπανίας, της Πορτογαλίας μέσω των Μνημονίων.

Η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει ακόμα πιο αποφασιστικά την πολιτική της λιτότητας και
της φτωχοποίησης του λαού, συνεπής στις προσταγές και τις ανάγκες των κεφαλαιοκρατών. Οι
επιτάξεις απεργών εργαζομένων, οι καθαρά πολιτικού περιεχομένου ξυλοδαρμοί της αστυνομίας, η
προβοκάτσια κι οι προσαγωγές εις βάρος εργαζομένων που κινητοποιούνται είναι όλα κομμάτι της
κρατικής τρομοκρατίας που σκοπό έχει να φιμώσει οποιαδήποτε μορφή αντίστασης του κινήματος.
Ο πόλεμος ενάντια στα εργατικά στρώματα συνεχίζεται και μετά την ψήφιση μνημονίων. Το νέο
φορολογικό νομοσχέδιο, το σχέδιο για την απασχόληση -ανεργία- των νέων και οι προειδοποιήσεις
για περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού, το σχέδιο ”Αθηνά” στην παιδεία ποδοπατούν όποια
κοινωνική παροχή έχει μείνει ακόμα όρθια.

Βρισκόμαστε μπροστά στη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Μια εξέγερση των τότε καταπιεσμένων
της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας απέναντι στο κράτος, τους κοτσαμπάσιδες και τους
αξιωματούχους της εκκλησίας. Στην επανάσταση του 1821 δεν πήραν μέρος μόνο ορθόδοξοι
Χριστιανοί και Έλληνες στο γένος. Πήραν μέρος στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και Βλάχοι,
Μολδαβοί, Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι, Τσιγγάνοι, Ούγγροι, Πολωνοί και συγκεκριμένα στην
πελλοπόνησο μαζί με τους ελληνες ,αρβανιτες και τουρκοι, με κοινή διεκδίκηση ο καθένας να γίνει
αφεντικό στον τόπο του, στη γη του, στη ζωή του. Ο Ρήγας Φεραίος καλούσε Χριστιανούς και
Τούρκους σε κοινό αγώνα για το γκρέμισμα της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία μιας
Βαλκανικής Ομοσπονδίας.

Στην επανάσταση του 1821 δεν ήταν όλοι οι Έλληνες μαζί, καθώς αυτή είχε κοινωνικό χαρακτήρα.
Κάποιοι Έλληνες ήταν μαζί στον Οθωμανό κατακτητή αφού αυτός ήταν το στήριγμα της δικής
τους εξουσίας. Αντίστοιχα το 1940 κάποιοι έβλεπαν στους ΝΑΖΙ τους συνεχιστές του Μεταξά και
συνεργάστηκαν με τους φασίστες για να διατηρήσουν τα προνομία τους όταν ο λαός πεινούσε
και πέθαινε. Το 1821 κάποιοι έλεγαν τον Παπαφλέσσα απατεώνα και το 1940 το Βελουχιώτη
προδότη. Αυτοί είναι οι πολιτικοί πρόγωνοι των σύγχρονων ναζιστών της Χρυσής Αυγής και της
τρικομματικής χούντας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ που, όπως και τότε, μας λένε να είμαστε συναινετικοί
για να έρθει η «ανάπτυξη» ώστε να γλυτώσει η δική τους τσέπη την καταστροφή.

Έχουμε κάθε λόγο να διαδηλώνουμε ενάντια στη βαρβαρότητα των μνημονίων, της πολιτικής των
απολύσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, της λιτότητας και των χαρατσιών. Η μάχη για να εξαφανίσουμε
τους νεοναζί είναι δεμένη με τους αγώνες για να σώσουμε τα σχολεία και τα νοσοκομεία, τις
δουλειές και τους μισθούς, από τη λεηλασία της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού. Η ενότητα
της εργατικής τάξης, ντόπιων και μεταναστών, είναι όρος για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε
τα μνημόνια και να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ,
την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων με εργατικό και
κοινωνικό έλεγχο. Για ν’ ανοίξει ένας άλλος δρόμος, όπου ένα ισχυρό και ρωμαλέο μαζικό κίνη­μα,
οργανωμένο παντού, με τα δικά του όργανα, θα μπορεί να επιβάλλει τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα
με τη δύναμη του λαϊκού ξεσηκωμού. Με την αντικαπιταλιστική-επαναστατική Αριστερά που
στοχεύει στη συνολική πολιτική και κοινω­νική απελευθέρωση, την επαναστατική αλλαγή της
κοινωνίας, στην εξουσία των εργαζομένων.

Η μέρα που δειλά ξημερώνει είναι στο χέρι μας να γίνει δική μας.

Τοπική επιτροπή Ν.Ιωνίας/ Ν.Φιλαδέλφειας/Μεταμόρφωσης