Τα βρώμικα χέρια της μαύρης νύχτας
Ο αρχηγός της χρυσής αυγής Μιχαλολιάκος, ισχυρίστηκε σε
ανοιχτή συγκέντρωση ότι τα χέρια που υψώνουν οι χρυσαυγίτες, για να χαιρετήσουν
ναζιστικά, είναι καθαρά. Ο βίος και η πολιτεία τους είναι γνωστά στις αρχές,
κυρίως στις μυστικές υπηρεσίες και θα μπορούσαν σε χρόνο ντε-τε, αν ήθελαν, να
τους εκθέσουν δημόσια, αποκαλύπτοντας μπροστά σε όλο το λαό τον βρώμικο ρόλο
της χρυσής αυγής, τις σχέσεις της με τις μυστικές υπηρεσίες, το κράτος και την
εξουσία, την συγγένεια τους με την δικτατορία του Μεταξά, με τους
γερμανοτσολιάδες και τους δοσίλογους της κατοχής και όλο το φασιστικό συρφετό ο
οποίος ευθύνεται για χιλιάδες φόνους, βασανιστήρια, βιασμούς και πολλά άλλα. Τη
συγγένειά της με την 7χρονη αμερικανοκίνητη στρατιωτική δικτατορία.
Ο Ναζισμός και ο φασισμός ευθύνονται για τους πάνω από 50.000.000
νεκρούς πριν και κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, και για πάνω από
50.000.000 σακατεμένους.
Εκφράζουν την οπισθοδρόμηση της κοινωνίας καθώς εμφανίζονται
στο προσκήνιο, κυρίως, σε κάθε σοβαρή κρίση του καπιταλιστικού συστήματος,
ακριβώς για να το σώσουν από την λαϊκή οργή και την επανάσταση, με αντιδραστικό
τρόπο. Διότι, τέτοιες μεγάλες κρίσεις είτε θα απαντηθούν επαναστατικά, είτε
αντιδραστικά.
Η συνηθισμένη
πολιτική διαχείρισης του συστήματος και οι συνηθισμένοι πολιτικοί, δεν μπορούν
να παίξουν το ρόλο τους σε συνθήκες οξυμένης κρίσης και αυτό επειδή οι
αντιθέσεις οξύνονται στο έπακρο και η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός
βλέπουν στο πρόσωπο τους, τους υπεύθυνους της κρίσης. Στην αίθουσα του
κοινοβουλίου παίρνονται διαρκώς αντιλαϊκές αποφάσεις. Οι διάφορες αποκαλύψεις
για μίζες και πλουτισμό πολιτικών και βουλευτών λειτουργούν επιβαρυντικά για
τον ήδη φθαρμένο κοινοβουλευτισμό. Η
αστική ιδεολογία όμως, ως κυρίαρχη ιδεολογία, εξακολουθεί να επιδρά μαζικά. Για το λόγο αυτό είναι πιο «κοντινή» και
εύπεπτη, κυρίως στα κατεστραμμένα μικρομεσαία στρώματα, αλλά και σε εξαθλιωμένα
τμήματα της εργατικής τάξης, η άποψη ότι
πρέπει να αναλάβουν άλλες δυνάμεις, του συστήματος, σχετικά άφθαρτες, οι οποίες
θα αναλάβουν τον ρόλο του τιμωρού ενάντια σ’ αυτούς που ευθύνονται για την
εξαθλίωση των μαζών, πραγματοποιώντας αυτό που θα ήθελαν να κάνουν οι ίδιες οι
μάζες.
Κατασκευάζοντας ή διογκώνοντας υπαρκτά προβλήματα, ανάγοντας
σε αποδιοπομπαίους τράγους τους
διεφθαρμένους πολιτικούς, γενικά, ενοχοποιώντας και στοχοποιώντας τους
εξαθλιωμένους μετανάστες και αμφισβητώντας τον φθαρμένο κοινοβουλευτισμό
φτιάχνουν το προφίλ τους. Για να φτάσουν βήμα-βήμα στο ζητούμενο: στο χτύπημα του
κινήματος!
Αναλαμβάνουν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα, με
παρελκυστικές πολιτικές: Από την ανατροπή του καπιταλισμού με επανάσταση που
βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, στην αντιδραστική μεταρρύθμιση του συστήματος.
Από την ενασχόληση
του λαού με τα βασικά και κύρια προβλήματά του, την εργασία και τις συνθήκες
γύρω από αυτή, το μισθό, την κοινωνική ασφάλιση, τη σύνταξη, την υγεία, την
παιδεία, το μέλλον των παιδιών του, τον νέο πόλεμο που προετοιμάζεται μπροστά
στα μάτια και σε βάρος των λαών, στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Αντί για τα άμεσα και
σοβαρά προβλήματά του, ο λαός πρέπει να
ασχολείται με δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα, τα οποία χρήζουν και αυτά
άμεσης απάντησης και λύσης, αλλά δεν είναι τα κύρια, δεν αποτελούν την αιτία
των δεινών του.
Αιτία των δεινών του λαού αποτελεί ο ίδιος ο καπιταλισμός
και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για το ξεπέρασμα της κρίσης του, σε βάρος της
εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Η καπιταλιστική κρίση είναι τόσο
βαθιά που για το ξεπέρασμά της και την διαιώνιση του καπιταλιστικού
συστήματος, οι καπιταλιστές πρέπει να
περάσουν σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και τις
κατακτήσεις. Ο καπιταλισμός, η κρίση του και τα διαρκή μνημόνια, τα οποία
αποτελούν την απάντηση των καπιταλιστών στην κρίση, αποτελούν την αιτία για τα
δεινά της κοινωνίας και ταυτόχρονα την αιτία του εκφασισμού της.
Ο καπιταλισμός, στο τελευταίο, στο ιμπεριαλιστικό του
στάδιο, σαπίζει, βρωμάει και ζέχνει από παντού και μαζί του σαπίζει και την
κοινωνία. Μέσα από τη βρωμιά, τη σαπίλα και την δυσωδία του συστήματος, η οποία
δηλητηριάζει την κοινωνία, αναδύονται μικρόβια, ζωύφια, παράσιτα, ακόμα και τέρατα,
ως προϊόντα της σήψης και της παρακμής του.
Προϊόν της σήψης και της παρακμής είναι η χρυσή αυγή. Την
εξέθρεψε το κράτος και οι διάφοροι μηχανισμοί του, την συντήρησαν και την
αξιοποίησαν τα κόμματα του κεφαλαίου, την διόγκωσε η καπιταλιστική κρίση και το
δηλητήριο που εκτοξεύει η σαπίλα του συστήματος.
Η σύγχρονη εκδοχή του φασισμού και του ναζισμού στην Ελλάδα,
στο πρόσωπο της χρυσής αυγής, δεν έχει
τίποτα να ζηλέψει από το παρελθόν.
Αρκετά στελέχη τους κατηγορούνται για υπόγειες σχέσεις με το
κράτος και την εξουσία, για φόνους, για σχέσεις με τη νύχτα και τα διάφορα
κυκλώματα, για επιθέσεις, ληστείες, εκβιασμούς, ξυλοδαρμούς. Πρόκειται κατά
κανόνα για πράκτορες, μπράβους, εκβιαστές, τραμπούκους, κλέφτες και άλλα συναφή
παρασιτικά επαγγέλματα από την έκλειψη των οποίων η κοινωνία δεν έχει τίποτα να
χάσει. Αντίθετα, έχει να κερδίσει πολλά.
-Ο αρχηγός της χρυσής αυγής, Μιχαλολιάκος φέρεται ως « έκτακτος συνεργάτης»
της Κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ), μισθοδοτούμενος από αυτή κατά την
περίοδο της δεκαετίας του ’80. Ο μισθός του, σύμφωνα με τα έγγραφα της ΚΥΠ που
είδαν το φώς της δημοσιότητας, ανέρχονταν σε 120.000 δρχ., για το πρώτο εξάμηνο
του 1982. Αν τα χέρια του είναι καθαρά, γιατί δεν φαίνεται πουθενά επίσημα, η
σχέση του αυτή, και από πού προκύπτει ο λόγος της μισθοδοσίας του από την ΚΥΠ;
Τα «έπαιρνε» από την ΚΥΠ χωρίς αυτό να φαίνεται πουθενά! Τα χέρια του είναι
βρώμικα. Όχι όμως μόνο για το λόγο αυτό. Το 1976 συλλαμβάνεται για επίθεση κατά
δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του βασανιστή της χούντας Ευάγγελου
Μάλλιου. Ο αρχηγός της χρυσής αυγής δικάστηκε για εμπρησμούς κινηματογράφων και
βομβιστικές επιθέσεις. Το 1978 συλλαμβάνεται για τρίτη φορά και καταδικάζεται
σε κάθειρξη ενός έτους ως μέλος ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης για κατοχή
όπλων και εκρηκτικών. Τα χέρια του εκτός από βρώμικα, είναι βαμμένα με αίμα
αθώων. Έχει ευθύνη, άμεση ή έμμεση, για
τις εγκληματικές επιθέσεις που έγιναν και γίνονται διαρκώς σε αγωνιστές του
κινήματος και σε μετανάστες, ως προϊόν οργανωμένης δράσης ή ως αποτέλεσμα της
ναζιστικής του προπαγάνδας και του μίσους που εκτοξεύει.
-Το μέλος τους, εγκληματίας «Περίανδρος» (Αντώνης Ανδρουτσόπουλος)
καταδικάστηκε το 2009 για τη βάρβαρη επίθεσή του σε 3 άτομα που ανήκαν στο χώρο
της αριστεράς και την δολοφονική επίθεση στον νεαρό φοιτητή Κουσουρή, τον οποίο
παραλίγο να σκοτώσει.
-Ο βουλευτής της, Παναγιώταρος, ξεκίνησε τον εμφύλιο στην Ελλάδα, δηλώνοντας
στο BBC ότι «στην
Ελλάδα έχουμε εμφύλιο». Πρόσφατα τον είδαμε, μαζί με άλλους βουλευτές της
χρυσής αυγής, να επιτίθεται, να προπηλακίζει και να περιλούζει με κάθε είδους
βρισιές, πολίτες που πήγαν να δουν μια θεατρική παράσταση. Κατά τα άλλα, αυτοί
είναι οι υπερασπιστές της ορθόδοξης πίστης και του χριστιανισμού και βρίσκονται
παπάδες και ιεράρχες να τους συμπαραστέκονται και να ευλογούν το έργο τους.
-Ο βουλευτής Κασιδιάρης κατηγορείται για επίθεση, ληστεία, βιαιοπραγία, κλπ,
και ο αδελφός του παραδειγματιζόμενος από αυτόν, «τραβάει πιστόλι» για ψύλλου
πήδημα.
-Το
στέλεχός τους Χρήστος Ρήγας ήταν αυτός που είχε συλληφθεί πριν
από δύο χρόνια για παράνομη οπλοφορία μέσα στο μπαρ –στέκι φασιστών– που
διατηρούσε μέχρι πρόσφατα στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα. Στα ψιλά των
εφημερίδων πέρασε η είδηση της προφυλάκισης του πρωτοπαλίκαρου της Χρυσής Αυγής
και υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, για υπόθεση διπλής δολοφονίας.
-Το 2004, σε έκθεση της Κρατικής Ασφάλειας που είχε αποκαλύψει η εφημερίδα
«Τα Νέα», σημειωνόταν ότι «τα
περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενοι όπλα
από βουλευτές (σύμφωνα με την έκθεση οι βουλευτές προέρχονται από τη Ν.Δ.) και
παρουσιάζονταν ως συνοδοί τους. Εξάλλου, υπάρχουν μαρτυρίες πρώην μελών της
χρυσής αυγής για χρηματοδότησή της από την ΝΔ και άλλα κόμματα του κεφαλαίου. Κλπ,
κλπ.
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κάποιος για τον βίο και την πολιτεία της χρυσής
αυγής, των στελεχών και μελών της, την σχέση τους με το κράτος, την εξουσία, τα
κόμματα του κεφαλαίου και τον υπόκοσμο.
Πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση στην υπηρεσία του συστήματος,
ευθυγραμμισμένη πλήρως με τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας αστικής τάξης
της Ελλάδας, όπως είναι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και την ΟΝΕ. Πράγμα στο
οποίο συμπίπτει πλήρως με τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, τα οποία
αντιπολιτεύεται.
Για να παίξει τον ρόλο της, αυτόν της
αντισυστημικής δύναμης, είναι αναγκασμένη και αποφασισμένη να μην ψηφίζει
κάποιες άμεσες επιλογές της αστικής τάξης, όπως το μνημόνιο, οι δανεικές
συμβάσεις κ.α. Το βασικό της χαρακτηριστικό είναι, και πρόκειται για επιλογή
της να είναι, η επιβολή των απόψεων και θέσεών της με δυναμικό τρόπο, με τη βία, η απόκρουση της άλλης άποψης με τη
βία. Ο δυναμικός τρόπος παρέμβασης και αντιμετώπισης των «διεφθαρμένων» και των
«λαθρομεταναστών», αλλά και ο ρόλος που έδωσαν με κάποιο τρόπο στη νεολαία, ότι
είναι κάτι ξεχωριστό, είναι έλληνες, τους έκαναν δημοφιλείς. Με την βοήθεια πάντα των ΜΜΕ και της
κυρίαρχης πολιτικής.
Πρόκειται για οργάνωση η οποία, καμιά
σχέση δεν έχει με το εργατικό- λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, σε κανένα δίκαιο αγώνα δεν ήταν μέσα
ή μπροστά, ποτέ δεν ήταν ούτε και είναι συμπαραστάτης του λαού στον αγώνα του
για τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά προβλήματα. Οι εργάτες, οι φτωχοί
αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίοι που συμπιέζονται και
γίνονται εργάτες ή άνεργοι, δεν τους θυμούνται ποτέ στην πρώτη γραμμή της πάλης
τους. Ούτε πρόκειται να τους δουν ποτέ. Και αν παρουσιαστούν σε κάποιο αγώνα,
θα το κάνουν καιροσκοπικά.
Αντίθετα, θα τους δουν σε κάθε
κίνηση προς τα πίσω, σε κάθε πισωγύρισμα της κοινωνίας, συμπαραστάτες στην
απέλπιδα προσπάθεια των καπιταλιστών να διατηρήσουν πάση θυσία την εξουσία και
τα προνόμιά τους. Σε αυτή τους την προσπάθεια, οι καπιταλιστές, πισωγυρίζουν την εργατική τάξη σε συνθήκες που
αντιστοιχούσαν τον 19ο αιώνα και πιο πίσω. Σε αυτό τους το
πισωγύρισμα θα έχουν στυλοβάτη και εκφραστή το ναζισμό, το φασισμό, τη χρυσή
αυγή.
Η ΧΑ μπορεί να κυριαρχήσει, αν
καταφέρει να πείσει την αστική τάξη ότι μπορεί να σταματήσει την αμφισβήτηση
των στρατηγικών της επιλογών και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος από το
εργατικό κίνημα.
Είναι επομένως ανάγκη να
συνειδητοποιήσει όλη η αριστερά ως βασικό της καθήκον, το πώς θα θωρακίσει το εργατικό κίνημα
απέναντι στην φασιστική απειλή. Και αυτό απαιτεί να βάλει επαναστατικά
καθήκοντα στον εαυτό της και στην εργατική τάξη, να κάνει ότι μπορεί για να
λειτουργήσουν τα σωματεία και να μην αρκεστεί στο να καταγγείλει, να
συγκροτήσει ομάδες κρούσης, ή να φτιάξει κοινωνικά παντοπωλεία, επιτροπές
αλληλεγγύης μεταναστών, και αντιφασιστικές επιτροπές σε κάθε γειτονιά.
Ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του. Αδυνατεί να διασφαλίσει
στην εργατική τάξη και στον εργαζόμενο λαό, τα ελάχιστα, τα στοιχειώδη:
εργασία, αξιοπρεπές μεροκάματο, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη, δωρεάν,
δημόσια υγεία-πρόνοια-παιδεία, αξιοπρεπή
διαβίωση για τους άνεργους, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Η πάλη για την ανατροπή του αποτελεί άμεσο καθήκον. Η όποια
αναβολή της πάλης για την άμεση ανατροπή του, η αναβολή της πάλης για την
εξουσία, δίνει χρόνο και αφήνει τόπο στη χρυσή αυγή για την παραπέρα ανάπτυξή
της.
Η οικοδόμηση ενιαίου
εργατικού πολιτικού μετώπου με το σύνθημα δράσης της εργατικής κυβέρνησης
αποτελεί την άμεση απάντηση στα μνημόνια, την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά,
στην άνοδο του φασισμού. Με ενιαίο μέτωπο πρέπει να απαντηθεί η άνδρωση, η μαζικοποίηση και η
θρασύδειλη δράση της χρυσής αυγής.
Μόνο αυτή η πάλη, η
πάλη για την εξουσία και η άμεση απάντηση στο ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας
και της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά στην άνοδο
της χρυσής αυγής και άλλων φασιστικών
και ναζιστικών οργανώσεων.
Κάβουρας Δημήτρης
