Παναγιώτης Μαυροειδής
‘’Λαός που δε μαθαίνει από την ιστορία του
είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.’’
Το
σημείωμα αυτό δεν διεκδικεί ούτε στο ελάχιστο να αποτελέσει ένα κείμενο
πάνω στην ιστορία στηριγμένο σε επιστημονική μεθοδολογία και έρευνα.
Βρισκόμαστε
όμως σήμερα να γιορτάζουμε την επέτειο της έναρξης της επίθεσης της
φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα. Ζούμε επίσης σε στιγμές τριπλής
οικονομικής και πολιτικής κατοχής από Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ και ελληνική
ολιγαρχία.
Τα
κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της κοινωνικής πλειονότητας
κηρύσσοντα παράνομα, με την τρικομματική κυβέρνηση της αθλιότητας στο
ρόλο του ντελάλη των θανατικών αποφάσεων της τρόικα.
Με
τον Δένδια να δηλώνει ‘’αν η αστυνομία κάνει τη δουλειά της, η Χρυσή
Αυγή, δε θα χρειάζεται’’…. Μια δήλωση που λέει πολλά. Κυρίως
αποκαλύπτει, πως τα διαφορετικά όπλα και δρόμοι, οι διαφορετικοί ρόλοι
κράτους και παρακράτους, οι διαφορετικές όψεις του φασισμού της γραβάτας
και της μπλούζας, ενοποιούνται τελικά στον κοινό σκοπό και στόχο:
Ενάντια στο λαό και την προοπτική επαναστατικής εξέγερσης του για
ανατροπή της σύγχρονης χούντας και κατοχής. Δεν είναι ένα έργο
καινούργιο.