ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΧΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

α. Το αποτέλεσμα των εκλογών στις 6 Μάη, δημιουργεί μια εντελώς νέα κατάσταση στη χώρα μας. Από τη μια έχουμε την εκφρασμένη θέληση του λαού να βάλει τέρμα στην άγρια επίθεση στα δικαιώματά του, να απαλλαγεί από τα κόμματα που διαχειρίστηκαν αυτή την επίθεση, τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις, τα χαράτσια, τις μισθολογικές περικοπές.

            Από την άλλη έχουμε σε πλήρη ισχύ τα δεσμά που έχουν χαλκεύσει τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, το Σύμφωνο για το ευρώ και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, το ένα εκατομμύριο ανέργων, τους μειωμένους μισθούς, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, το ρατσιστικό πογκρόμ. Αλλά και τις απειλές των τοκογλύφων-τραπεζιτών, του ΣΕΒ, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πως αν «δεν σεβαστούμε τις δεσμεύσεις της χώρας» δεν θα δοθούν οι επόμενες δόσεις των δανείων, θα αφεθούμε να χρεοκοπήσουμε κ.ά.

 

β. Το ζητούμενο στη νέα κατάσταση δεν είναι να επαναπαυτούμε στο βήμα που έγινε, να αρκεστούμε στη ρωγμή που άνοιξε η ψήφος του λαού. Από μόνη της αυτή η ψήφος δεν μειώνει την ανεργία, δεν καταργεί τα μνημόνια, δεν δίνει πίσω τους μισθούς που κόπηκαν. Ούτε η ανάθεση της τύχης μας σε τούτο ή το άλλο κόμμα, σε αυτόν ή εκείνον τον ηγέτη μπορεί από μόνη της να αλλάξει τα πράγματα σε όφελος των εργαζομένων.

            Τώρα είναι και πάλι και πιο πολύ η ώρα του λαού.
Για να βαθύνουμε το ρήγμα που προκάλεσε η λαϊκή ψήφος. Να ματαιώσουμε τα σενάρια αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού και κυβερνητικών λύσεων σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, να ακυρώσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα, να επιβάλλουμε μέτρα σε όφελος του λαού και της νεολαίας.

            Τώρα είναι η ώρα οι εργαζόμενοι να σηκώσουν ακόμη πιο ψηλά το μπόι τους. Να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, να μην αφήσουν αυτούς που τσαλαπατούν τις ζωές και τα όνειρά μας να ανασυνταχθούν, να αντεπιτεθούν. Να δηλώσουν παρόντες μαχητικά και αγωνιστικά παντού, οργανωμένοι και συλλογικά διεκδικώντας στα εργοστάσια, τα γραφεία, τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τις σχολές, τις γειτονιές και τα χωριά.

            Τώρα είναι η ώρα για ένα ακόμη πιο μαχητικό, πλατύ κι ενωτικό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης κι ανατροπής, που θα σαρώσει την αντεργατική επίθεση, τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και όσους τα στηρίζουν και τα προωθούν και θα αλλάξει προς το καλύτερο τις ζωές του λαού και της νεολαίας. Σε ένα τέτοιο κίνημα οφείλει να συμβάλει εδώ και τώρα κάθε μαχόμενη δύναμη που αναφέρεται στην Αριστερά, κάθε αγωνιστής ή συλλογικότητα, κάθε σωματείο ή σύλλογος, κάθε επιτροπή αγώνα ή λαϊκή συνέλευση.

            Ένα τέτοιο προσκλητήριο ενότητας και αγώνα απευθύνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

γ. Ο αγώνας για την ακύρωση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και του Μεσοπρόθεσμου -της πολιτικής που καταδίκασε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του- κρίνεται σε συγκεκριμένα μέτρα και αλλαγές που αμφισβητούν και ανατρέπουν τη λογική τους, τη λογική της ανταγωνιστικότητας και των αγορών.

            Σε αυτή την πάλη πρέπει εδώ και τώρα να ενωθούμε. Αυτά διεκδικήσαμε -με τη διαφορετικότητά του ο καθένας- στις απεργίες και τις πλατείες. Αυτά -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε προεκλογικά. Αυτά πρέπει και τώρα να μας ενώσουν.

            Με αυτό το κριτήριο προτείνουμε και διεκδικούμε ένα άμεσο πρόγραμμα 15 σημείων, ως ελάχιστη αφετηρία ενωτικής πάλης του κόσμου που με την ψήφο του γκρέμισε τους διαχειριστές της αντεργατικής επίθεσης και των μνημονιακών πολιτικών και που θα τα απαιτήσει από οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση:

            1. Άμεση καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που συνοδεύουν τα δύο μνημόνια. 

            2. Ακύρωση των μισθολογικών περικοπών, άμεση επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2009, ως πρώτο βήμα για ουσιαστικές αυξήσεις, ώστε να ζουν όλοι αξιοπρεπώς από μια δουλειά. Κατάργηση των ρυθμίσεων για τη μετενέργεια.

            3. Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό σε όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανέργων. Να μετρούν στη σύνταξη τα χρόνια της ανεργίας.

            4. Κατάργηση κάθε διάταξης που προωθεί την ελαστική εργασία, τις ατομικές συμβάσεις, την εκ περιτροπής εργασία, τη μισή δουλειά-μισή αμοιβή-μισή ζωή.

            5. Απαγόρευση των απολύσεων. Αποζημίωση κάθε απολυμένου με τα παλιό καθεστώς του υπαλλήλου. Μαζικοί διορισμοί στην εκπαίδευση και την υγεία.

            6. Κατάργηση όλων των φορομπηχτικών μέτρων, των χαρατσιών και του κεφαλικού φόρου. Μείωση του ΦΠΑ, ειδικά στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Αυξημένη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών, των εφοπλιστών, των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, της μοναστηριακής-εκκλησιαστικής περιουσίας.

            7. Μειώσεις τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης, τα τρόφιμα, τα καύσιμα, τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ.

            8. Κανένας πολίτης να μη μείνει εκτεθειμένος λόγω δανείων προς τις τράπεζες. Να διαγραφούν όλα τα χρέη προς τις τράπεζες για αγορά πρώτης κατοικίας.

            9. Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών – ακύρωση κάθε νέας εξοπλιστικής παραγγελίας. Άμεση αύξηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση.

            10. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων, της μνημονιακής περιόδου αλλά και των νόμων Σιούφα-Ρέππα-Πετραλιά. Να αποδοθούν στα ταμεία τα αποθεματικά που λεηλατήθηκαν από το πρόσφατο «κούρεμα» και το παλαιότερο «σκάνδαλο των ομολόγων». Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης και αύξηση των παροχών και των συντάξεων. Άμεση απόδοση των οφειλόμενων από τους εργοδότες στα ταμεία. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλου λαού.      

            11. Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν και αναβαθμισμένη υγεία για όλο το λαό.  Αύξηση των δαπανών για την υγεία, προσλήψεις προσωπικού, βελτίωση των υποδομών, όχι στο κλείσιμο ή τη συγχώνευση μονάδων. Απελευθέρωση της υγείας από τα ιδιωτικά συμφέροντα, τις φαρμακευτικές εταιρείες, τις εταιρείες ιατρικού εξοπλισμού, που κερδοσκοπούν πάνω στις πλάτες του λαού και των ταμείων.

            12. Ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων, καμιά νέα ιδιωτικοποίηση, έξω οι ιδιώτες και η λογική του κέρδους από δημόσια κοινωνικά αγαθά όπως η ενέργεια (ηλεκτρική, αιολική, ηλιακή, φυσικό αέριο), το νερό, τα λιμάνια, οι δρόμοι, τα αεροδρόμια, οι επικοινωνίες, οι συγκοινωνίες, ο ορυκτός πλούτος, οι ακτές και τα δάση. Δημόσια δωρεάν παιδεία, όχι στην αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων.

            13. Ίσα δικαιώματα και αποδοχές σε Έλληνες και μετανάστες εργαζομένους. Νομιμοποίηση των μεταναστών και εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης και δυνατότητας να μεταβούν στις χώρες που επιθυμούν.

            14. Ελεύθερη συνδικαλιστική δραστηριότητα παντού. Κατάργηση κάθε ρύθμισης που περιορίζει την πολιτική δράση και τις διαδηλώσεις. Απαγόρευση της χρήσης δακρυγόνων και χημικών στις διαδηλώσεις. Κατάργηση των ΜΑΤ, ΕΚΑΜ αλλά και όλων των παρακρατικών-παραστρατιωτικών κ.λπ. μηχανισμών που χρησιμοποιούνται ανοιχτά ή καλυμμένα κατά του εχθρού λαού.

            15. Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος παντού.

 

δ. Η επιβολή αυτών των μέτρων με την πάλη μας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απέναντί μας έχουμε το μαύρο μέτωπο της τρόικας -ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-, του ΣΕΒ, των τοκογλύφων δανειστών, των συγκροτημάτων του τύπου και της διαπλοκής. Θα τους βρίσκουμε κάθε στιγμή μπροστά μας στην προσπάθεια να επιβάλλουμε το πρόγραμμα των τόσο ώριμων και αναγκαίων 15 σημείων.

            Γι' αυτό το αγωνιστικό μέτωπο του λαού πρέπει παράλληλα να διεκδικήσει ότι:

            - Για ν' ανασάνει ο λαός πρέπει να σπάσει μηχανή του χρέους εδώ και τώρα. Ήδη ο ελληνικός λαός το έχει χιλιοπληρώσει και δεν είναι διατεθειμένος να δώσει ούτε ένα ευρώ στους τοκογλύφους των αγορών.

            - Οι τράπεζες πρέπει να περάσουν σε δημόσια συλλογική ιδιοκτησία χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο. Ήδη έχουν επιδοτηθεί από τον ελληνικό λαό με χρήματα πολαπλάσια από την αξία τους και, κατ' ουσία, λειτουργούν χάρη στα χρήματα που απομυζούν από τον ελληνικό λαό. Σε δημόσια συλλογική ιδιοκτησία με εργατικό έλεγχο πρέπει να περάσουν και παραγωγικές μονάδες κρίσιμες για την επιβίωση του λαού, με πρώτες απ΄ όλες αυτές του αγροτοδιατροφικού τομέα.

            - Το πλαίσιο που διαμορφώνουν το Σύμφωνο για το ευρώ, το Δημοσιονομικό σύμφωνο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι εχθρικό προς τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Αν δεν το αμφισβητήσουμε, αν δεν συγκρουστούμε με το οικοδόμημα που διαμορφώνουν -και πρέπει να το κάνουμε-, αν δεν απεγκλωβιστούμε από αυτό κανένα από τα 15 σημεία δεν μπορεί να προωθηθεί.

 

ε. Η επιβολή των σημείων αυτών απαιτεί το λαό και τη νεολαία πρωταγωνιστές, ενεργούς, μάχιμους. Απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, με υπέρβαση των πρακτικών και της λογικής που έχουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Με ομοτράπεζους της Μέρκελ και υποτακτικούς των μνημονιακών κομμάτων δεν αλλάζουν τα πράγματα. Και με πολλές από τις συνταγές που ακολουθούσαμε ως χτες δεν αλλάζουν επίσης.

            Ήρθε η ώρα για μια νικηφόρα τομή στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αν δεν αλλάξουμε δεν θα τους νικήσουμε. Με σημαία αυτά τα σημεία, με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα σωματεία και τους συλλόγους, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και την εξουσία για τη διαχείριση του αγώνα στους ίδιους τους εργαζόμενους, με οριζόντιο συντονισμό των συνδικάτων από τα κάτω κατά κλάδο, θέμα και πόλη, με αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων μπορούμε να νικήσουμε.

            Ήρθε επίσης η ώρα για μια αποφασιστική παρέμβαση και στις πόλεις και τις γειτονιές. Οι πλατείες, οι επιτροπές κατά των χαρατσιών, οι οικολογικές ομάδες, οι μάχες ενάντια στις κεραίες ή για την προστασία των ελεύθερων χώρων μας δείχνουν κι έναν ακόμη δρόμο συσπείρωσης και αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης – και πρέπει να τον περπατήσουμε και αυτόν από κοινού.

            Ας αρχίσουμε τώρα, σήμερα, ενώνοντας τις δυνάμεις μας στη μάχη των συλλογικών συμβάσεων.

 

στ. Γνωρίζουμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι έχουμε προγραμματικές διαφορές. Διαφορές που αφορούν τόσο τη σημερινή πολιτική όσο και την προοπτική, οι οποίες δεν επιτρέπουν μια εκλογική ή γενική πολιτική σύμπραξη. Διαφορές που οφείλουμε να τις συζητήσουμε ανοιχτά, δημοκρατικά, μπροστά στοο λαό και το κίνημα.

            Δεν μπορεί, όμως, αυτές οι διαφορές να αποτελέσουν εμπόδιο στην τόσο αναγκαία σήμερα κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα, με όρους ισοτιμίας, ώστε να δοθούν φτερά στους συλλογικούς αγώνες, τη μόνη πραγματική δύναμη που μπορεί να επιβάλει τις αλλαγές που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι νέοι.

            Κι ούτε μπορεί αυτές οι διαφορές, οι ιδιαιτερότητες και η ιστορική συνεισφορά κάθε δύναμης να μπουν στην προκρούστεια κλίνη του αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου, να ισοπεδωθούν στο πλαίσιο που επιβάλει το σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα.

 

            Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα. Ας το τολμήσουμε