22 Απριλίου 2024

ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Ανατρεπτική Συνεργασία: το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών

 

Με αποφασιστικότητα για την καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης, της συναίνεσης και της ακροδεξιάς, για την αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχει στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 με ψηφοδέλτιο Ανατρεπτικής Συνεργασίας 42 υποψηφίων από την Αττική και την Περιφέρεια, στο οποίο περιλαμβάνονται 45,5% γυναίκες.

Το ψηφοδέλτιο απαρτίζεται από αγωνίστριες και αγωνιστές, εργάτες και εργάτριες, νέους και νέες, εργαζομένους στην επισφάλεια, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους.

Ανθρώπους των γραμμάτων, της επιστήμης και της τέχνης, ερευνητές και διανοούμενους. Ανένταχτους και μέλη των οργανώσεων του μετώπου.

Εκλεγμένους συνδικαλιστές σε εργατικά σωματεία και δευτεροβάθμια όργανα με ταξικά σχήματα, δημοτικούς συμβούλους και πρώην περιφερειακούς συμβούλους από αριστερές ριζοσπαστικές, αντικαπιταλιστικές κινήσεις περιφερειών και πόλεων.

Ενεργούς/ές στο εργατικό, φοιτητικό, νεολαιίστικο, αντιπολεμικό, αντιφασιστικό, αντιρατσιστικό, οικολογικό, γυναικείο, ΛΟΑΤΚΙ+ και συνταξιουχικό κίνημα.

Μέλη τοπικών συλλογικοτήτων, εργατικών λεσχών, λαϊκών συνελεύσεων, επιτροπών αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων, πρωτοβουλιών ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις.

Το ψηφοδέλτιο αποτυπώνει την πολιτική δράση και ιστορία της κομμουνιστικής επαναστατικής Αριστεράς, τις δυνατότητες ευρύτερης συσπείρωσης και στήριξης του μετώπου της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας. Την παρέμβαση σε κλάδους, περιοχές, κινήματα σε όλα τα πεδία. Τη δικτύωση με κατοίκους χωρών του εξωτερικού και την Παλαιστινιακή Κοινότητα στη χώρα μας. Με τη συμμετοχή ταυτόχρονα πολιτικών στελεχών όλων των γενιών των μεγάλων αγώνων του λαού μας και τον αέρα της νέας γενιάς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα τη μάχη των ευρωεκλογών, με στόχο να συσπειρώσει το μαχόμενο κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς, να εκφράσει το ρεύμα της καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης, της ακροδεξιάς και του φασισμού, την αντιπαράθεση με τη συναίνεση των αστικών κομμάτων και την εναντίωση στην Ε.Ε., με τα μάτια στην επόμενη μέρα.

Στο ψηφοδέλτιο συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά οι παρακάτω:

Αγγελόπουλος Ιωάννης, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Πάτρα

Αναστασιάδης Αναστάσιος (Τάσος), Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης

Ασλανίδη Παρθένα (Θένια), γιατρός στο Αττικό νοσοκομείο, Συντονιστικό Νοσοκομείων

Βαφειάδου Ελένη, δημοτική σύμβουλος Περιστερίου, μέλος Δ.Σ. αρχιτεκτόνων Ν. Αττικής και αντιπροσωπείας ΤΕΕ, στέλεχος ΕΚΚΕ

Βουρεκάς Κωνσταντίνος, αρχιτέκτονας, πρόεδρος τμήματος Αττικής Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)

Γκίκα Λουΐζα, νοσοκομειακή γιατρός, Γιάννενα, μέλος Δ.Σ. Ε.Ι.Ν.Η.

Διαβολάκης Αθανάσιος, μέλος ΔΣ ΟΙΕΛΕ, πρώην δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, Κ.Σ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δραγανίγος Αντώνιος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος της Π.Ε. ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της Κ.Σ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δώδου Λήδα Μαρία, ιστορικός, Θεσσαλονίκη

Ζουρμπάκη Ανδρομάχη (Μάχη), γιατρός, μέλος Αριστερής Κίνησης Περιστερίου

Ζώτος Δημήτριος, δικηγόρος, Πολιτική Αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος σε δίκες της Χρυσής Αυγής, Π.Σ.Ο. ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Θεοχαροπούλου Κωνσταντίνα, φιλόλογος, αντιπρόεδρος ΣΕΦΚ-Κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδ. Εκπαίδευση

Θωίδου Αικατερίνη, δημοτική σύμβουλος Νίκαιας-Ρέντη

Ιωακείμογλου Ηλίας, οικονομικός αναλυτής

Κάτσαρης Παναγιώτης, πρόεδρος του πανελλήνιου Συλλόγου εργαζομένων ΕΛΓΟ- ΔΗΜΗΤΡΑ, Πελοπόννησος

Κίχη Σοφία, ιδιωτική υπάλληλος, Κύπρος

Κοιλάκου Σταυρούλα (Σύλβια), πολιτικός μηχανικός, πρώην μέλος ΔΣ του ΕΚΑ, μέλος Π.Ε. ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και της Κ.Σ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Κοσίνας Χρήστος, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ) Αχαΐας, βιολόγος-υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών

Κούρλα Μιχαέλα, βιολόγος, υποψήφια διδακτόρισσα του ΕΚΠΑ, μέλος πανελλαδικού σωματείου εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ), μέλος Κ.Σ. της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Κωνσταντίνου Πέτρος, Κίνηση Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ), πρώην δημοτικός σύμβουλος Αθήνας

Λαθήρας Ιωάννης, δημοτικός σύμβουλος Νεάπολης- Συκεών, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

Λιαμπότης Σωτήριος, οικοδόμος, μέλος της επιτροπής ενάντια στις εξορύξεις την Ήπειρο

Λιόντου Αγάπη Κωνσταντίνα, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Πάτρα, ηλεκτρολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Πάτρας

Λοΐζος Ηλίας, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων δήμου Ηρακλείου Αττικής, πρώην μέλος Γενικού Συμβουλίου ΠΟΕ-ΟΤΑ, πρώην περιφερειακός σύμβουλος Αττικής

Λυσικάτου Ζαννέτα, γιατρός στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, πρώην μέλος Γενικού Συμβουλίου ΠΟΕΔΗΝ

Μαματσή Άννα, ιδιωτική υπάλληλος Χανιά

Μανίκας Σταύρος, εργαζόμενος στις συγκοινωνίες, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου ΟΑΣΑ

Μαυρουδέας Σταύρος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Μεγαλοοικονόμου Θεόδωρος, ψυχίατρος, μέλος της Πρωτοβουλίας για ένα πολύμορφο κίνημα στην Ψυχική Υγεία, Κοινωνικό Ιατρείο Ιλίου

Μονάκη Ροδούλα (Ρόζυ), ηθοποιός, αγωνίστρια στον χώρο των καλλιτεχνών, μέλος του ΣΕΗ

Μπικάκη Μαρία, συνταξ. τραπεζοϋπάλληλος, εκλεγμένη σύνεδρος ΟΣΤΟΕ, μέλος συντονιστικού ΚΕΔΔΑ, Αριστερής Παρέμβασης Βύρωνα, συλλογικοτήτων για δικαιώματα χώρου, περιβάλλοντος

Μπουρίτη Γαρυφαλλιά (Λίλιαν), ψυχολόγος, Κίνηση Απεργιακή 8 Μάρτη

Πάλλιου Χριστίνα, αρχιτέκτων μηχανικός, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Σάουα Σάλμα, εκπρόσωπος Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδας

Σκούφογλου Νικόλαος, γιατρός, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

Στεφανάκης Δημήτριος, αρχιτέκτονας, Πρωτοβουλία Ενάντια στην Περιβαλλοντική Καταστροφή και την Κλιματική Αλλαγή Βόλου

Ταλαχούπης Νικόλαος, οικοδόμος, μέλος του Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας

Τζιάρας Θρασύβουλος, χημικός, εργαζόμενος σε φαρμακοβιομηχανία, Κομοτηνή

Τορπουζίδης Κωνσταντίνος, μέλος Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων Θεσ/κης, συγγραφέας του βιβλίου “Ομοφυλοφιλία, σεξουαλικότητα και η πάλη για την απελευθέρωση”

Τριχιάς Κωνσταντίνος, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, μέλος της γραμματείας της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα

Τσιλιμπάρη Όλγα Αικατερίνη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Κέρκυρα

Χάγιος Άγγελος, χημικός μηχανικός, μέλος Π.Ε. του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

17 Απριλίου 2024

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Τρικάλων: Αιώνια τιμή και δόξα στους 5 ΕΠΟΝίτες!

Γατσάς Στέργιος, 24 ετών

Μπριάζης Ιωάννης, 29 ετών

Στεργιόπουλος Κωνσταντίνος, 27 ετών

Σύρμπας Κώστας, 22 ετών

Τσανάκας Απόστολος, 22 ετών

80 χρόνια πέρασαν από την ημέρα που οι ναζί κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, κρέμασαν στην πλατεία των Τρικάλων τους πέντε ΕΠΟΝίτες.

Πέντε παλικάρια που εντάχθηκαν στις γραμμές της ΕΠΟΝ μαζί με χιλιάδες νέες και νέους και ρίχθηκαν με όλη τους την ψυχή και την καρδιά στη μάχη ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό.

Με ανιδιοτέλεια, αξιοπρέπεια και φλόγα για μια καλύτερη ζωή, θυσίασαν τα νιάτα τους κι έχυσαν το αίμα τους για μια πατρίδα ελεύθερη, χωρίς ξένους και ντόπιους δυνάστες, με λαοκρατία κι εθνική ανεξαρτησία.

Δεν ξεχνούμε τους 5 ΕΠΟΝίτες που κρεμάστηκαν στην πλατεία της πόλης μας, δεν ξεχνάμε τους χιλιάδες ΕΠΟΝίτες κι ΕΠΟΝίτισες που κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν κι εκτελέστηκαν από τους ναζί κατακτητές, τους ντόπιους συνεργάτες τους, αλλά και το μετεμφυλιακό αστικό κράτος.

«Κι αν μας λείπουν, δεν είναι επειδή έτσι το θέλησε η τύχη ή τα καμώματα ενός πληγωμένου θεού. Μας λείπουν γιατί τόλμησαν να προτείνουν μια ζωή καλύτερη απ’ την αγελαία. Μας λείπουν γιατί είπαν πως ψωμί θα υπάρξει ή για όλους ή για κανέναν. Μας λείπουν γιατί άναψαν ένα φως μες στο σκοτάδι – έντονο ή χλωμό, δεν έχει σημασία, γιατί η λάμψη του μας οδηγεί. Μας λείπουν γιατί στο μισοσκότεινο δωμάτιο ζύγωσαν το κρεβάτι του παιδιού, το χάιδεψαν, άφησαν στο μέτωπό του το αστεράκι του ήσυχου ύπνου, κι όταν βγήκαν από κει και πέρασαν στη δράση, το έκαναν ξέροντας πόσο πολλά είχαν να χάσουν, και το έκαναν με την αποφασιστικότητα αυτού που ξέρει ότι έχει δίκιο». (Luis Sepúlveda)

Αποτελεί ιερή υποχρέωση και καθήκον προς τη μνήμη των παλικαριών, όλων των ανθρώπων που εμπνέονται από τα οράματα και τα ιδανικά τους, συγκλονίζονται από τη θυσία τους και που αγωνίζονται για μια κοινωνία δίχως φτώχεια και φασισμό, δίχως εκμετάλλευση και διακρίσεις, για έναν κόσμο δικαιοσύνης, ειρήνης, ισότητας κι ελευθερίας, να μην ξεχάσουν ποτέ την υπέρτατη θυσία τους!

«Ας μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς που μας λείπουν, επειδή αποτελούν κομμάτι μας, επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν, κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι», έγραφε επίσης ο Χιλιανός εμβληματικός συγγραφέας κι αγωνιστής Luis Sepúlveda, για τους χιλιάδες δολοφονημένους και εξαφανισμένους αγωνιστές κι αγωνίστριες της χώρας του, αποδεικνύοντας μας περίτρανα πως τα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, καθώς και το όραμα για έναν κόσμο δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως πολέμους και απαλλαγμένου από τα δεσμά του κέρδους και του κεφαλαίου, είναι πανανθρώπινα και πέρα από σύνορα, φράχτες και ναρκοπέδια!

Στη σημερινή εποχή του πιο άγριου, επιθετικού κι ολοκληρωτικού καπιταλισμού, στην εποχή της πυρηνικής απειλής, των άγριων πολεμικών συγκρούσεων που ξεσπούν παντού, της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού, όπου βαδίζουμε ολοταχώς προς έναν κόσμο ακόμη πιο ολοκληρωτικά παραδωμένο στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της αναβίωσης του φασισμού και του ρατσισμού, της επέκτασης των πολεμικών συγκρούσεων, του προσφυγικού δράματος, των φραχτών, των κλειστών συνόρων για τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους, ο δρόμος που βάδισαν και πότισαν με το αίμα τους τα νιάτα της ΕΠΟΝ φαντάζει ξανά μονόδρομος, και το σύνθημα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» πιο επίκαιρο από ποτέ!!!

Ο δρόμος της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, ο δρόμος του ασυμβίβαστου, ανυποχώρητου αγώνα!

ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

16 Απριλίου 2024

Στις 17 Απρίλη απεργούμε!

Όλες κι όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση!

Στην Ελλάδα του «Εθνικού σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας – Ελλάδα 2.0», στην Ελλάδα των επιταγών λιτότητας του Ταμείου Ανάκαμψης «λεφτά υπάρχουν» μόνο στα ταμεία των επιχειρήσεων. Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια στα βασικά αγαθά, στους λογαριασμούς και στα ενοίκια εξαϋλώνει του καθηλωμένους, εδώ και χρόνια, μισθούς στην μέση του μήνα. Η κυβέρνηση της ΝΔ αυξάνει κατά 70€! στον κατώτατο μισθό, κοροϊδεύει τους εργαζόμενους/ες με το υποτιθέμενο ξεπάγωμα των τριετών που αποδεικνύεται ψέμα και επικοινωνιακό τρικ. Ταυτόχρονα πριμοδοτεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ σημειώνουν ρεκόρ 15ετίας τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Στην «Ελλάδα 2.0» των ιδιωτικοποιήσεων, «μπαζώνουν» το έγκλημα στα Τέμπη, προσβάλλουν τη μνήμη των νεκρών και την αξιοπρέπεια των θυμάτων που επιβίωσαν. Η κυβέρνηση της ΝΔ διαλύει και καταργεί το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης με τον πρόσφατο νόμο για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Εμπορευματοποιεί πλήρως την Υγεία και νομοθετεί το νόμιμο- κρατικό φακελάκι και το «Όποιος πληρώνει – χειρουργείται». Στα απογευματινά χειρουργεία το κόστος θα κυμαίνεται από 200-2000 € !… την στιγμή που η λίστα αναμονής ξεπερνάει τα 10.000 άτομα διότι το 30% των χειρουργικών τραπεζιών δεν λειτουργεί λόγω της τεράστιας λόγω της υποστέλεχωσης των νοσοκομείων.

Η «Ελλάδα 2.0» μετρά 165 των εργατικά ατυχήματα δολοφονιών τον τελευταίο χρόνο, λόγω της τεράστιας εντατικοποίησης της εργασίας, των ατέλειωτων ωρών (που είναι πλέον και νόμιμη με το Νόμο Γεωργιάδη) και της πλήρους έλλειψης μέτρων ασφάλειας και προστασίας.

Η «Ελλάδα 2.0» γίνεται συνένοχη στα εγκλήματα εκτός συνόρων. Η χώρα μπλέκει ολοένα και περισσότερο στον πόλεμο στην Ουκρανία και στην σφαγή του Παλαιστινιακού λαού. Η κυβέρνηση της ΝΔ με την πλήρη συναίνεση της καθεστωτικής αντιπολίτευσης έχει πρωταγωνιστική συμμετοχή στα σχέδια του ΝΑΤΟ, συνεργάζεται με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, έχει εμπλοκή στον πόλεμο στην Ερυθρά Θάλασσα με την αποστολή της φρεγάτας ΥΔΡΑ και την ανάληψη της ηγεσίας του σχεδίου ΑΣΠΙΔΕΣ. Οι σειρήνες πολέμου ηχούν από τις Βρυξέλλες, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναπτύσσεται ταχύτατα σε μια Ένωση Πολέμου

Όμως δεν παίζουν χωρίς αντίπαλο! Παρότι τα μνημονιακά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά) και η ακροδεξιά έχουν διακριθεί στην συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική, η οργή και η δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ διαρκώς μεγαλώνει. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 28/2, οι μεγάλες κινητοποιήσεις των φοιτητών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ, τα μπλόκα των αγροτών, αλλά και μια σειρά κλαδικών αγώνων (τηλεφωνικά κέντρα, υγεία, εκπαίδευση κ.ά.), έσπασαν την εικόνα της παντοδυναμίας της κυβέρνησης.

Οι αγώνες αυτοί έδειξαν τις δυνατότητες για την συγκρότηση ενός μετώπου αντεπίθεσης, από το φοιτητικό κίνημα, τους αγωνιζόμενους εργατικούς κλάδους και τα αγροτικά μπλόκα, που θα μπορούσε να συνδεθεί με ευρύτερους πολιτικούς στόχους και αιτήματα απέναντι στην κυβέρνηση και στην αντιλαϊκή πολιτική.

Ο εργοδοτικός -κυβερνητικός συνδικαλισμός που κυριαρχεί στις ομοσπονδίες και σε συνδικάτα, αποδείχτηκε για μια άλλη φορά προδοτικός και έβαλε εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων.

Σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο, με την κυβέρνηση της ΝΔ να είναι στριμωγμένη πολιτικά, οι παρατάξεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με πρόσχημα την αντιπαράθεση μεταξύ τους και χωρίς διαφωνίες στο πολιτικό περιεχόμενο, υλοποιούν ένα σχέδιο που επιδιώκει να ακυρώσει τη δυνατότητα πανεργατικής απεργιακής απάντησης, παρέχοντας έτσι χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση.

Γι’ αυτό καλούμε τους εργαζόμενους στο δημόσιο να απαντήσουν στην απεργοσπαστική στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, με την οργάνωση από τα κάτω, σε Σωματεία και Ομοσπονδίες, για την συμμετοχή στην απεργία στις 17 Απρίλη.

Από την άλλη, το ΠΑΜΕ αποδείχθηκε απρόθυμο στην διαμόρφωση ενός σχεδίου πραγματικής κλιμάκωσης και ενοποίησης των αγώνων. Την περίοδο της έξαρσης του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ, όπως και στον αγώνα στην υγεία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, δεν επιδίωξε την άμεση πανεργατική κλιμάκωση με την ενεργή συμμετοχή όλου του εργατικού κινήματος. Η απεργία στις 28 Φλεβάρη δεν είχε ούτε προηγούμενο απεργιακό σταθμό, ούτε συνέχεια και κλιμάκωση. Από την άλλη, το διεκδικητικό περιεχόμενο που προβάλλει δεν σηματοδοτεί τη σύγκρουση για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – Κεφαλαίου.

Να πάει αλλιώς!

Τώρα, χρειάζεται συντονισμός και ενοποίηση των αγώνων και δυνάμεων του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος ώστε να ενταχθούν οι απεργιακές μάχες της 17ης Απρίλη και της 1ης Μάη σε ένα μαχητικό σχέδιο αντεπίθεσης των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων και της πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και την πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, του πολέμου, των ιδιωτικοποιήσεων και της καταστολής των αγώνων. Είναι επιτακτική η ανάγκη συγκρότησης ενός ανεξάρτητου κέντρου μάχης του εργατικού κινήματος.

Την απάντηση στην αντεργατική πολιτική τους μπορεί να δώσει μόνο το δυνάμωμα του κινήματος, για να ανατραπεί η δολοφονική πολιτική του κεφαλαίου και η κυβέρνηση που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας.

Απαιτούμε:

  • Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν όλες τις μνημονιακές περικοπές, την ακρίβεια και την αύξηση των φόρων. Για να ζούμε αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Κατώτατος μισθός 1.200 € καθαρά. Να καταργηθεί το καθεστώτος του κατώτατου μισθού που ορίζεται από την κυβέρνηση. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάργηση όλου του μνημονιακού νομοθετικού πλαισίου. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Ξεπάγωμα των τριετιών και των κλιμακίων χωρίς προϋποθέσεις και αναδρομικά από το 2012.
  • Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης. Πλαφόν στις τιμές. Μείωση των φόρων. Δραστικά μέτρα κατά της ακρίβειας.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες. Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου. 6ωρο – 5νθήμερο – 30ωρο. Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.
  • Να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι για το έγκλημα στα Τέμπη. Να ξηλωθεί η ιδιωτικοποίηση και να περάσει στο δημόσιο ο σιδηρόδρομος χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
  • Δημόσια δωρεάν Υγεία, Συγκοινωνίες, Υποδομές. Να περάσουν στο δημόσιο χωρίς αποζημίωση οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Λειτουργία τους για τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Όχι στα χρηματιστήρια ενέργειας και τροφίμων. Ρεύμα, πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, τρόφιμα, νερό φτηνά και προσιτά για το λαό.
  • Να καταργηθεί ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων! Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο. Όχι στην επιχειρηματική εκπαίδευση.
  • Κατάργηση των νόμων Χατζηδάκη, Γεωργιάδη και Αχτσιόγλου. Όχι σε σωματεία κρατική καρικατούρα. Απειθαρχία στο ΓΕΜΗΣΟΕ, στις ηλεκτρονικές εκλογές και στις αντιαπεργιακές διατάξεις.
  • Δημόσιο πρόγραμμα λαϊκής κατοικίας. Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων σε βάρος λαϊκών στρωμάτων. Να καταργηθεί το airbnd και η χρυσή βίζα, διατίμηση και έλεγχος στις αυξήσεις των ενοικίων.
  • Απεμπλοκή της χώρας από τους πολέμους σε Ουκρανία, Παλαιστίνη, Μ. Ανατολή. Κλείσιμο των βάσεων. Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Λεφτά για τις ανάγκες μας και όχι για τα εξοπλιστικά προγράμματα.
  • Ανυπακοή και ανατροπή του πλαισίου της μεταμνημονιακής επιτροπείας της ΕΕ και του χρέους, των βαθιά αντιδραστικών, αντιλαϊκών προϋποθέσεων και προαπαιτούμενων του «Ταμείου Ανάκαμψης» και του ΕΣΠΑ. Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση και διαγραφή του. Ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ του κεφαλαίου, του ρατσισμού, του φασισμού και του πολέμου.

Στις 17 Απρίλη απεργούμε μαζικά και συμμετέχουμε μαχητικά στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων.

Αριστερή Πρωτοβουλία Γεωτεχνικών

Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών

Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Υγειονομικών

28 Μαρτίου 2024

Αντίο στον Νίκο Αδαμόπουλο, έναν εργάτη που ήθελε να νικήσει η τάξη του!

 

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση αποχαιρετά τον σύντροφο Νίκο Αδαμόπουλο ο οποίος έφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης 28 Μάρτη 2024. Μια απώλεια απρόσμενη και βαριά, που προκάλεσε βαθύ πόνο σε όλους και όλες μας, σε όσους συναντήθηκαν μαζί του στην αταλάντευτη πορεία του στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

Ο Νίκος Αδαμόπουλος γεννήθηκε το 1958. Η καταγωγή του ήταν από την Αντίπαρο.

Ο Νίκος ήταν «ώριμο τέκνο της οργής». Καταγόταν από εργατική οικογένεια, ο πατέρας του δούλευε στο λιγνιτωρυχείο στην Ανθούπολη στο Περιστέρι, επονομαζόμενο «Κάρβουνο». Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μαζί με την οικογένειά του στα παραπήγματα που έμεναν οι ανθρακωρύχοι πριν κλείσει το ορυχείο.

Ήταν σε νυχτερινό σχολείο όταν οργανώθηκε στην ΚΝΕ το 1974 ενώ αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Δούλεψε ενεργά στον τομέα Πατησίων-Κυψέλης της ΚΝΕ με διάφορες χρεώσεις. Στη συνέχεια ανάλαβε υπεύθυνος για τα πολιτιστικά στο Συμβούλιο Πόλης Αθήνας της ΚΝΕ και υπεύθυνος για τα πολιτιστικά στο Φεστιβάλ. Μεγάλη ήταν η συμβολή του για έναν άλλον εργατικό πολιτισμό μέσα από αυτές τις θέσεις. Από το 1985 ήταν και αναπληρωματικό μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Δεν αποδέχθηκε την υποταγή της ρεφορμιστικής Αριστεράς, του Συνασπισμού και του ΚΚΕ, με τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και πήρε μέρος στην «ανταρσία της ΚΝΕ». Εντάχθηκε στο ΝΑΡ από την πρώτη στιγμή της συγκρότησής του το 1989 και αποτέλεσε δραστήριο στέλεχός του. Στην 34χρονη πορεία του ΝΑΡ, ο Νίκος ήταν πάντα παρών σε δεκάδες καθήκοντα και χρεώσεις. Συμμετείχε σε μία σειρά από όργανα και επιτροπές. Ήταν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής και του Γραφείου της σε διάφορες περιόδους, συμπεριλαμβανομένης και της απερχόμενης ΠΕ πριν από το πρόσφατο 5ο Συνέδριο της οργάνωσης. Μόλις πριν λίγες μέρες θυμόμαστε την παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΝΑΡ.

Ο Νίκος πρωταγωνίστησε στο εργατικό κίνημα στο χώρο των ΟΤΑ. Ήταν πολλά χρόνια μέλος του ΔΣ και στη συνέχεια πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Νέας Ιωνίας Αττικής, από το 1998 μέχρι το 2000 και από 2002 μέχρι το 2016 που συνταξιοδοτήθηκε. Είχε εκλεγεί με τις «Αγωνιστικές Κινήσεις-Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ» στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ-ΟΤΑ από το 2007 μέχρι το 2015, στην Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας από το 2012 μέχρι το 2015, καθώς και στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ στο διάστημα 2015-2016, με το ψηφοδέλτιο των «Παρεμβάσεων-Κινήσεων στο δημόσιο». Με τη δράση του στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα συνέβαλε αποφασιστικά στην προώθηση της αντίληψης του νέου εργατικού κινήματος, του συντονισμού σωματείων και του ταξικού κέντρου αγώνα.

Εκλέχθηκε περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική» στην οποία έδρασε αποφασιστικά. Ήταν επίσης μέλος της Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου και της ΚΣΕ της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. τα προηγούμενα χρόνια.

Ο Νίκος Αδαμόπουλος διακρινόταν για την αφοσίωση στην επαναστατική υπόθεση της εργατικής τάξης, για την μαχητικότητά του και την αποφασιστικότητά του να παλέψει για να νικήσει η εργατική τάξη και όχι απλά να κάνει αγώνες διαμαρτυρίας.

Στήριξε συνειδητά τον στόχο και το έργο για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Θα θυμόμαστε τον Νίκο πάντα κοντά στη νεολαία, στους αγώνες και στις αγωνίες της, μπροστάρη στις διαδηλώσεις, με την πείρα και το αισθητήριό του για ένα κίνημα που δεν θα τα διπλώνει αλλά θα ανατρέπει την αστική επίθεση.

Θα λείψει πολύ, γιατί είχε πολλά να δώσει. Έφυγε όρθιος κι έτσι θα τον θυμόμαστε. Θα είναι μέσα σε όλα όσα κάνουμε, μαζί με τους συντρόφους που χάσαμε νωρίτερα.

Αυτές τις δύσκολες ώρες οι σκέψεις μας είναι στους δικούς του ανθρώπους, στους αγαπημένους συντρόφους και συντρόφισσές μας, στους οποίους το ΝΑΡ εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια.

Δεσμευόμαστε σύντροφε Νίκο, όλες και όλοι οι σύντροφοί σου, ότι θα βαδίσουμε αταλάντευτα στο δρόμο της εργατικής χειραφέτησης και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης όπως έκανες πάντα ακούραστα, μαχητικά, με πείσμα μέχρι την τελευταία ώρα.

ΝΑΡ Τρικάλων (Οργάνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)

Η πολιτική κηδεία του συντρόφου Νίκου θα γίνει το Σάββατο 30 Μάρτη στο Α΄ νεκροταφείο Αθήνας.

19 Μαρτίου 2024

Διαγράψτε την κυβέρνηση, όχι τους φοιτητές

Σε κατασταλτική μανία βρίσκεται ο Κ. Μητσοτάκης επαναλαμβάνοντας διαρκώς πως πρέπει να διαγραφούν οι φοιτητές που συνελήφθησαν κατά την αστυνομική επιχείρηση στο ΑΠΘ. Ακόμα και στη συνάντησή του με την πρόεδρο της δημοκρατίας ο Κ. Μητσοτάκης τόνισε πως δεν «γίνεται να υπάρχουν φοιτητές, οι οποίοι να προβαίνουν σε τέτοιες παράνομες πράξεις κατ’ επανάληψη και τα πανεπιστήμια να μην προχωρούν στην προφανή κίνηση, που δεν είναι άλλη από τη διαγραφή τους από το Πανεπιστήμιο».

Η αντιγραφή λοιπόν των μεθόδων της χούντας, που διέγραφε αντιστασιακούς φοιτητές, αποτελεί... προφανή κίνηση για τον πρωθυπουργό, ο οποίος εξάλλου έχει ήδη καταδικάσει τους 49 συλληφθέντες για «παράνομες πράξεις».

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ αφού δεν κατάφερε να δαμάσει το φοιτητικό κίνημα, το οποίο κατέρριψε την επικοινωνιακή της επιχείρηση για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, προσπαθεί τώρα να πάρει ρεβάνς με ακραία καταστολή και αντιδραστική ρητορική «νόμου και τάξης». Ταυτόχρονα, επιδιώκει να μεταφέρει την ατζέντα σε ένα θέμα που θεωρεί πως θα της φέρει εκλογικά κέρδη, καθώς στα καυτά θέματα της καθημερινής ζωής, από την ακρίβεια έως την υγεία αντιμετωπίζει την έντονη κατακραυγή των εργαζομένων και του λαού.

Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο θέλουν πανεπιστήμια χωρίς φοιτητικό κίνημα, χωρίς αντιστάσεις, χωρίς ελευθερία, σχολές που θα έχουν κάνει κατάληψη τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα προγράμματα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τα δίδακτρα και η εμπορευματική λογική.

  • Απαλλαγή των φοιτητών/τριών από τις κατηγορίες.
  • Στοπ στις αστυνομικές εισβολές στις σχολές.
  • Καμία σκέψη για διαγραφή φοιτητών/τριών.
  • Κάτω ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους/ες. 

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

07 Μαρτίου 2024

Αγώνας ενάντια στην ανισότητα, την έμφυλη βία, τις διακρίσεις και την καταπίεση

167 χρόνια πέρασαν από την απεργία των εργατριών στη κλωστοϋφαντουργία και τα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης που διεκδίκησαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, 10ωρη εργασία, ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Ο ταξικός αγώνας τους, που βάφτηκε στο αίμα, σηματοδοτεί όλους τους μετέπειτα και σημερινούς αγώνες για ίσα δικαιώματα των γυναικών στη δουλειά και σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Μετά την καθιέρωση το 1910 της 8ης Μάρτη, ως μέρα της γυναίκας, με πρόταση της Γερμανίδας κομμουνίστριας Κλάρα Τσέτκιν κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς, η πάλη για τη χειραφέτηση των γυναικών παραμένει αναγκαία ενάντια σε κάθε μορφής έμφυλη ανισότητα, καταπίεση και διάκριση.

Γιατί ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας επιτίθεται με σφοδρότητα και αυξάνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης πλήττοντας ιδιαίτερα τις γυναίκες, όπως και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα, μετανάστες, πρόσφυγες, μειονότητες.

Από τη γενοκτονία του Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της χώρας μας, με τα καραβάνια των εκτοπισμένων μανάδων με τα πεινασμένα μωρά στα χέρια και τα νεκρά παιδιά από τους βομβαρδισμούς, μέχρι την ακρίβεια και τη φτώχεια που μαστίζει όλες τις καπιταλιστικές χώρες υποφέρουν ιδιαίτερα οι γυναίκες της εργατικής τάξης που βρίσκονται συχνότερα στην ασθενέστερα οικονομική και εργασιακή θέση.

Διπλά πλήττονται οι γυναίκες με την περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων, την επέκταση των προσωρινών και ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την εντατικοποίηση, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και τη μείωση των συντάξεων.

Η σημερινή επέτειος της 8 Μάρτη συμπίπτει με τις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση κόντρα στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που θα σημάνει μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς με πρώτα θύματα τα κορίτσια των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ενώ, η συρρίκνωση των δημόσιων δωρεάν παροχών σε υγεία και πρόνοια επιβαρύνουν ιδιαίτερα τις γυναίκες.

Παράλληλα, στις μέρες μας εμφανίζεται αύξηση καταγγελιών κακοποιητικών συμπεριφορών (κυρίως κατά γυναικών και παιδιών) σε παγκόσμιο επίπεδο, συνεχίζονται οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί και οι παιδοβιασμοί, οι διακρίσεις, οι προκαταλήψεις και συχνά η βία σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων. Οι γυναικοκτονίες και γενικά η οξυμένη έμφυλη κακοποίηση, οι βιασμοί, που αποκαλύπτονται από τις καταγγελίες και στην Ελλάδα, τα κυκλώματα μαστροπών και βιαστών βρίσκουν πολλές φορές ανοχή και συγκάλυψη από κράτος και κυβερνώντες. Η βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού εντείνεται από τη πατριαρχία, την ομοφοβία, τη τρανσφοβία, και το σεξισμό.

Την ίδια στιγμή το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας μας εξαντλεί τη δημαγωγία του ενάντια στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ με το νόμο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την διαφήμιση της αυτονόητης αλλά διόλου κατοχυρωμένης δυνατότητας καταγγελίας της έμφυλης βίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Η πολιτική τους είναι εγκληματική και υποκριτική. Και τα γεγονότα με τον Κολωνό και την Ηλιούπολη το αποδεικνύουν. Παραμένει στη φυλακή η μητέρα της 12χρονης που κατήγγειλε το βιαστή-μαστροπό του παιδιού της και αποκαλύφτηκε όλο το βρώμικο κύκλωμα trafficking στο οποίο εμπλέκονταν πολιτικοί, οικονομικοί και περί την εκκλησία κύκλοι. Ενώ παραπέμφθηκε σε δίκη η 19χρονη που εξέδιδε ο αστυνομικός κρατώντας το φυλακισμένο, με την κατηγορία ότι εκδιδόταν χωρίς πιστοποιητικό ιερόδουλης! Και αυτό μετά από μήνυση του αστυνομικού, που ενώ έχει καταδικαστεί κυκλοφορεί ελεύθερος. Και ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη στη 19χρονη!

Αυτές οι μεθοδεύσεις του αστικού κράτους είναι μήνυμα για να σωπαίνουν τα θύματα και να προστατεύονται τα κυκλώματα.

Σημαντικές κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος αμφισβητούνται σε μια σειρά χώρες και οπισθοδρομικές αντιλήψεις πλασάρονται στο όνομα της υπογεννητικότητας. Νόμοι και πρακτικές επανέρχονται για να κτυπήσουν το δικαίωμα στην άμβλωση, την προστασία των δικαιωμάτων της μητρότητας και γονεϊκότητας. Ενισχύονται τα σεξιστικά πρότυπα κατανομής ρόλων επιβαρύνοντας τις γυναίκες με το βάρος των οικιακών εργασιών και της ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας των υπερήλικων μελών της οικογένειας.

Αυτή η κοινωνία δεν μας αξίζει.

Παλεύουμε ενάντια στις σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης και διακρίσεων που σχετίζονται με το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, τις πεποιθήσεις, το χρώμα, τη θρησκεία, τις αναπηρίες, την καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και διαπλέκονται τόσο με το εργασιακό όσο και με το ευρύτερο κοινωνικό-πολιτισμικό περιβάλλον.

Με ένα ταξικό φεμινιστικό κίνημα που δίνει αγώνες για τα εργασιακά, οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις και στις κακοποιήσεις σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά. Που συμπαρατάσσεται με τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος σε κοινή πάλη για τη κατάργηση κάθε ανισότητας και την κατάργηση κάθε έμφυλης καταπίεσης και διάκρισης. Που στηρίζει την προσπάθεια αποκάλυψης κάθε κακοποιητή, κάθε σεξιστή εργοδότη, κάθε βιαστή.

Ξέρουμε ότι η διπλή καταπίεση και εκμετάλλευση των γυναικών (στο χώρο της εργασίας και σε πεδία της αναπαραγωγής) διαπλέκεται με την αστική ιδεολογία της ιδιοκτησίας, της «δύναμης», της βίας, με την επίδραση που έχει ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός στις ανθρώπινες σχέσεις οδηγώντας τες σε βαθιά κρίση, με την κυριαρχία του οικονομικού στοιχείου, της τάσης εμπορευματοποίησης των πάντων, ιδιαίτερα του γυναικείου σώματος (ριάλιτι, διαφημίσεις κ.λπ.), της επιβολής συγκεκριμένων μοντέλων συμπεριφοράς και κουλτούρας ζωής και εργασίας, που δημιουργούν ένα νέο πλέγμα εκμετάλλευσης, ελέγχου, διακρίσεων και οδηγούν σε απανθρωποποίηση και φτωχοποίηση. Ένα ακόμα δείγμα αυτής της κατάστασης είναι η λειτουργία στη χώρα μας του εμπορίου ενοικίασης ανθρώπινης μήτρας φτωχών γυναικών, μεταναστριών επί το πλείστον, για την κατά παραγγελία κυοφορία από οικονομικά ισχυρές, όπως αποκαλύφθηκε ότι γινόταν σε κλινική στα Χανιά.

Ξέρουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να αποκτήσουν την ουσιαστική τους διάσταση μόνο στο πλαίσιο μιας επαναστατημένης και χειραφετημένης κοινωνίας που κινείται προς την κομμουνιστική απελευθέρωση.

Ο αγώνας ενάντια σε κάθε καταπίεση είναι στην προμετωπίδα του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος που θα τσακίσει αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και θα κάνει πραγματικότητα το μέλλον της χειραφέτησης και της ισότητας. Ενός σύγχρονου κομμουνιστικού απελευθερωτικού κινήματος που θα καταργήσει κάθε καταπίεση και διάκριση με βάση το φύλο και το σεξουαλικό προσανατολισμό.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ

Καλούμε σε συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις συγκεντρώσεις, που γίνονται σε όλες τις πόλεις, την Παρασκευή 8 Μάρτη ενάντια στο νομοσχέδιο για ιδιωτικά ΑΕΙ και για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+. Ο αγώνας είναι κοινός.

Αθήνα: 12 μεσημέρι στα Προπύλαια μαζί με τους φοιτητές και 6.30 μμ. στη συγκέντρωση φεμινιστικών συλλογικοτήτων στην πλ. Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή.

ΝΑΡ Τρικάλων / Οργάνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

27 Φεβρουαρίου 2024

Απεργία κόμβος αγωνιστικής συνάντησης εργαζομένων, φοιτητών, αγροτών στις 28 Φλεβάρη, για βήμα κλιμάκωσης, όχι εκτόνωσης.

Αντιμέτωπη με την οργή του λαού και της νεολαίας βρίσκεται η κυβέρνηση, που προσπαθεί να διαχωρίσει τα αγωνιστικά μέτωπα. Ένα χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κι ενώ η συγκάλυψη και η ιδιωτικοποίηση καλά κρατούν, οι εργαζόμενοι/ες απεργούν για αυξήσεις στους μισθούς και δημόσιες υπηρεσίες κόντρα στην ιδιωτική λεηλασία, το φοιτητικό κίνημα αγωνίζεται για να μην περάσει ο νόμος για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, ενώ οι αγρότες, μετά το μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα, συνεχίζουν τα μπλόκα, κόντρα στην κυβερνητική υποκρισία.

Ο αρχικός σχεδιασμός του ΠΑΜΕ για απεργία στις 28 Φλεβάρη, ένα χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δε συνέβαλε στην ενοποίηση των μετώπων πάλης (φοιτητικό κίνημα, αγρότες, εργαζόμενοι). Η δυναμική όμως της ταξικής πάλης οδήγησε στο να γίνει η ημέρα αυτή απεργιακό ορόσημο. Η απεργία της 28ης Φλεβάρη, που παίρνει πανεργατικά χαρακτηριστικά χωρίς τη ΓΣΕΕ, καθώς πολλά Εργατικά Κέντρα έχουν πάρει απεργιακή απόφαση όπως και η ΑΔΕΔΥ, διεξάγεται σε μια σημαντική στιγμή για την εξέλιξη του κινήματος και μπορεί να αναδειχτεί σε «σταθμό» για την κλιμάκωσή του.

Οι αγρότες που παρά την εντυπωσιακή διαδήλωση στην Αθήνα, δεν πήραν ικανοποιητικές κυβερνητικές απαντήσεις, βρίσκονται απέναντι στην πρόκληση για κινητοποιήσεις που θα εκβιάσουν/στριμώξουν την κυβέρνηση και όχι για συμβολικές κινήσεις. Το φοιτητικό κίνημα υπερέβη κάθε προσδοκία, έχοντας απονομιμοποιήσει τις κυβερνητικές προθέσεις για ιδιωτικά πανεπιστήμια και έχει αναδειχθεί σε ισχυρό πόλο αγώνα. Οι κινητοποιήσεις εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους, από τα νοσοκομεία μέχρι τα τηλεφωνικά κέντρα, φέρνουν στην επιφάνεια ένα ανεβασμένο αγωνιστικό δυναμικό.

Ο «κοινωνικός αυτοματισμός» κατά των αγώνων έχει αποτύχει. Οι αγρότες έχουν την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων της πόλης, οι φοιτητές/τριες όχι μόνο δεν έχουν απομονωθεί αλλά δέχονται ισχυρή αλληλεγγύη, κόντρα στην επιθετικότατη προπαγάνδα από τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. κατά του ριζοσπαστικού κινήματός τους.

Στο καυτό θέμα των μισθών, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει αύξηση του κατώτατου μισθού (810€), λίγο πάνω απ’ όσα προτείνουν οι εργοδότες (780€), με τη ΓΣΕΕ να μιλά για 908€, (όλα μεικτά). Στην πράξη πρόκειται για μειώσεις του πραγματικού μισθού, καθώς είναι πολύ κάτω από την πραγματική ακρίβεια-λεηλασία (στα τρόφιμα πάνω από 10%). Θα υπάρξει αγωνιστική συνέχεια για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς σε βάρος των κερδών;

Ένα χρόνο μετά τα Τέμπη, η εξεταστική επιτροπή κατέληξε σε μεγάλο κουκούλωμα, η κατάσταση στα τρένα είναι άθλια, η ιταλική εταιρεία και οι κρατικοί-κυβερνητικοί υπεύθυνοι δεν έχουν θιχτεί. Θα αναπτυχθεί αγώνας για να πληρώσουν οι ένοχοι, για δημόσιο σιδηροδρομικό δίκτυο, με εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και εργατικό έλεγχο;

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ αναμένεται να ψηφιστεί στις αρχές Μαρτίου. Θα υπάρξει κλιμάκωση της απεργιακής δράσης, μετά την απεργία της 28ης Φλεβάρη, έτσι ώστε να εκφραστεί η δυναμική αντίσταση νεολαίας και εργαζομένων στην παιδεία της αγοράς;

Παρά την πολιτική της ηγεμονία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζει αυξανόμενες ρωγμές στο κοινωνικό πεδίο, που δίνουν νέες δυνατότητες για αντεπίθεση του κινήματος, απόσπαση κατακτήσεων ΤΩΡΑ, για την ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ και κυβέρνησης.

Η δικαίωση, του αγώνα των αγροτών, των φοιτητών και του απεργιακού ρεύματος που διαμορφώνεται στους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα παρά την υπονομευτική στάση του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, απαιτεί ενότητα και πραγματική –όχι συμβολική– κλιμάκωση.

Μόνη ελπίδα, ένα κοινό αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής για να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση και η πολιτική της, για να διαμορφωθούν όροι πραγματικών κατακτήσεων κόντρα στη δημοσιονομική προσαρμογή της ΕΕ που εξυπηρετεί ο κυβερνητικός «τσαμπουκάς».

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων καλεί εργαζόμενες/ους και τη νεολαία σε μαζική και μαχητική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 28/2, στις 11:00 π.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Τρικάλων

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *